Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, επισκέφθηκε τις εγκαταστάσεις της φαρμακευτικής εταιρείας «Boehringer Ingelheim», στο Κορωπί.
Το πρόγραμμα της επίσκεψης περιελάμβανε συνάντηση με τη διοίκηση του επιχειρησιακού σωματείου, συνάντηση με εκπροσώπους της διοίκησης του εργοστασίου και ομιλία σε συγκέντρωση των εργαζομένων.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα στους εργαζόμενους:
«Αν βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σ’ αυτό τον μεγάλο εργασιακό χώρο, είναι γιατί δίνουμε προτεραιότητα στη ζωντανή επικοινωνία, στη συζήτηση πρόσωπο με πρόσωπο με τους εργαζόμενους, είναι γιατί σήμερα επιβάλλεται να συζητήσουμε στο έδαφος των εξελίξεων τι χρειάζεται να αλλάξουμε και πώς θα τα καταφέρουμε.
Και, ειλικρινά, δεν νομίζουμε ότι υπάρχει σήμερα εργαζόμενος -ακόμα και όσοι θεωρούν πως έχουν εξασφαλίσει μια σταθερότητα στη ζωή τους με μια καλή δουλειά, έναν κάπως καλύτερο μισθό, σε σύγκριση πάντα με την εργασιακή ζούγκλα που διαχρονικά έχουν διαμορφώσει οι κυβερνήσεις- που να μην προβληματίζεται, να μην ανησυχεί παρακολουθώντας τις εξελίξεις.
Για τον πόλεμο στην Ουκρανία
Γιατί, κακά τα ψέματα κανείς δεν μπορεί να ζήσει σε μια γυάλα, αποκομμένος. Το αντίθετο. Κάθε τι που συμβαίνει, επηρεάζει, έχει άμεσες συνέπειες στη ζωή μας, στη ζωή των παιδιών μας.
Με πόση αισιοδοξία, αλήθεια, μπορεί κανείς να βλέπει τη ζωή του, το μέλλον των παιδιών του, όταν μαίνεται ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία;
Όταν κλιμακώνεται επικίνδυνα, τόσο από την πλευρά της Ρωσίας, η οποία αυξάνει την επιθετικότητά της, όσο και από την πλευρά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που στηρίζουν με όλα τα μέσα -πολιτικά και στρατιωτικά- μια αντιδραστική κυβέρνηση, κοροϊδεύοντας ότι έτσι “συμβάλλουν στη συντόμευση του πολέμου”;
Ποιον κοροϊδεύουν; Δεν ξέρουν ότι έτσι δημιουργούν μόνο τις προϋποθέσεις για να κλιμακωθεί ο πόλεμος και η αιματοχυσία των λαών, με κίνδυνο να πάρει αμπάριζα και άλλους λαούς;
Μπορεί κανείς να μην ανησυχεί όταν ξέρει πως σ’ αυτόν τον πόλεμο η Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και τη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, εμπλέκεται όχι μόνο με την αποστολή, κρίσιμου για την άμυνα της χώρας, οπλισμού, αλλά και με την αξιοποίηση κρίσιμων υποδομών της;
Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο πως σε δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας διαφωνεί με την εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο στην Ουκρανία!
Για τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά
Σ’ αυτό ακριβώς το πλαίσιο, των επικίνδυνων σχεδιασμών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, κλιμακώνεται η επιθετικότητα της Τουρκίας, του Ερντογάν, πιο σωστά της τουρκικής αστικής τάξης, η οποία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θερμό επεισόδιο.
Αν κάποιοι φουσκώνουν τα πανιά της τουρκικής επιθετικότητας, αυτοί είναι οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ, οι “σύμμαχοι” της ελληνικής κυβέρνησης.
Αλλά αυτοί προωθούν τα δικά τους συμφέροντα.
Γι’ αυτό και την ίδια ώρα που παζαρεύουν με τον Ερντογάν, στρώνουν το έδαφος για έναν επικίνδυνο συμβιβασμό στα Ελληνοτουρκικά, που θα πάρει αμπάριζα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρα μας.
Καμιά εμπιστοσύνη δεν μπορεί να τους έχει ο λαός μας. Αντίθετα, εμπιστοσύνη μπορεί να έχει μόνο στη δική του πάλη:
- Για να απεμπλακεί η χώρα από τα σχέδια των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
- Να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα.
- Να σταματήσει η αποστολή οπλισμού από τη χώρα μας στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Παραπέρα.
Για την οικονομία – Ενέργεια
Πώς να μην ανησυχεί κανείς όταν βλέπει τον μισθό του να εξανεμίζεται πριν τελειώσει ο μήνας;
Όταν ακούει πως μας περιμένει ένας δύσκολος χειμώνας, λόγω της εκτόξευσης των τιμών της Ενέργειας;
Και, τέλος πάντως, ας αφήσουν την κοροϊδία κι αυτοί της κυβέρνησης της ΝΔ και αυτοί της αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί η ακριβή Ενέργεια δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο ούτε αποκλειστική συνέπεια του πολέμου του Πούτιν.
Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησαν όλοι και με την απελευθέρωση της Ενέργειας και με την “πράσινη ανάπτυξη” και συνολικά της πολιτικής της ΕΕ.
Και γι’ αυτό λέμε ότι πραγματική ανακούφιση για το λαό δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν υπάρξει σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τους στόχους του κεφαλαίου.
Γι’ αυτό και το ΚΚΕ μιλάει:
- Για την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών, όπως είναι για παράδειγμα ο λιγνίτης που διαθέτει η χώρα μας χωρίς τις επιβαρύνσεις του εμπορίου ρύπων
- Για την επέκταση των μεγάλων υδροηλεκτρικών σταθμών, με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των ομίλων στο χρηματιστήριο Ενέργειας.
- Με την αξιοποίηση και των ΑΠΕ και της γεωθερμικής ενέργειας και των υδρογονανθράκων που δεν θα παραδίδονται όμως σε ιδιώτες και τα κέρδη τους, αλλά θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία.
Πραγματική ανακούφιση σημαίνει ταυτόχρονα:
- Ουσιαστική αύξηση των μισθών.
- Κατάργηση των έμμεσων φόρων στα καύσιμα.
- Αποχώρηση από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας που στην ουσία επιβαρύνουν τον λαό μας.
Βέβαια, όταν μιλάμε στους εργαζόμενους μιας επιχείρησης όπως αυτή εδώ, ξέρουμε καλά πως μιλάμε σε εργαζόμενους που μαζί με την ανάγκη της σταθερής δουλειάς, του μισθού, των εργασιακών δικαιωμάτων που δεν είναι κατοχυρωμένα, είναι και η ανάγκη να έχουν τα παιδιά μια σωστή μόρφωση, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνετε ένα σκασμό λεφτά για φροντιστήρια, όπως επίσης να μπορεί να έχει όλη η οικογένεια πρόσβαση σε ένα σύγχρονο και δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και τέτοιο δεν υπάρχει, παρά την εμπειρία της πανδημίας που μας γονάτισε.
Φτάνει να σκεφτεί κανείς ότι σ’ ένα από τα μεγαλύτερα δημόσια Νοσοκομεία Παίδων, στο “Αγία Σοφία”, η αναμονή για ένα χειρουργείο φτάνει μήνες…
Σήμερα οι υγειονομικοί βρίσκονται στους δρόμους. Απαιτούν: Δημόσια δωρεάν Υγεία, όχι στην επιχειρηματική δράση, προσλήψεις γιατρών – νοσηλευτών, ανάκληση της άδικης αναστολής εργασίας για υγειονομικούς και τόσα άλλα.
Με αφορμή το έγκλημα με το 12χρονο κορίτσι στον Κολωνό
Και μαζί με όλα αυτά, η καθεμιά και ο καθένας από όλους εμάς, θέλει τα παιδιά του να ζουν σε ένα ανθρώπινο και ασφαλές περιβάλλον και όχι σε μια “κοινωνία τεράτων”.
Ναι, γιατί -αν και όλοι μας με αυτό το φρικιαστικό έγκλημα σε βάρος ενός μικρού κοριτσιού, έχουμε έναν μόνιμο κόμπο στο στομάχι- ένα πράγμα πρέπει να πούμε: Πως δεν θα συμβιβαστούμε με μια κοινωνία που γεννά τέρατα. Που όλα πουλιούνται κι αγοράζονται, ακόμα και ένα μικρό παιδί. Με μια κοινωνία στην οποία υπάρχουν εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, βιαστές και βιαζόμενοι, εκβιαστές και εκβιαζόμενοι.
Δεν θα συμβιβαστούμε με ένα κράτος το οποίο είναι γρήγορο και αποτελεσματικό όταν πρόκειται να προστατέψει τα κέρδη των καπιταλιστών, αλλά είναι ανύπαρκτο, γυμνό από υποδομές, κοινωνικές υπηρεσίες όταν πρόκειται να προστατέψει μικρά παιδιά για να μην πέφτουν στα χέρια αυτών των τεράτων.
Το κρίσιμο ερώτημα που υπάρχει στο μυαλό όλων είναι:
- Πώς προστατεύεται σήμερα από το κράτος ένα παιδί για να μην “πέσει στα χέρια” του ενός ή του άλλου “πολίτη υπεράνω πάσης υποψίας”;
- Για να μπορεί να καταγγείλει τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις, αλλά και για να καταφέρει να επουλώσει τα τραύματά του;
Η ολόπλευρη προστασία των παιδιών απαιτεί προσλήψεις ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών στις σχολικές μονάδες, προκειμένου να στηρίζονται οι μαθητές και μαθήτριες, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς. Αλλά και να εντοπίζονται έγκαιρα, με βάση τη δυνατότητα που παρέχει η επιστημονική γνώση, περιπτώσεις παιδιών που αντιμετωπίζουν βία και κακοποίηση.
Χρειάζονται, δηλαδή, μια σειρά τέτοια και άλλα μέτρα, που σήμερα είτε δεν υπάρχουν είτε παραπέμπονται στον ιδιωτικό τομέα και τις διάφορες ΜΚΟ.
Μπορεί η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα γύρω απ’ αυτό το θέμα να έχει φτάσει σε εκφυλιστικά επίπεδα, όμως όλοι τους σε ένα πράγμα συμφωνούν.
Να μην απειληθεί -λένε- η “κοινωνική συνοχή”! Βλέπετε χρησιμοποιούν λεξούλες που ακούγονται και όμορφα στα αυτιά και ξεγελάνε…
Γιατί, για ποια συνοχή, ποιας κοινωνίας μιλάνε;
Αυτή ακριβώς η κοινωνία της βαρβαρότητας που έχουν φτιάξει -σάπια ως το μεδούλι- πρέπει να γίνει κομμάτια και θρύψαλα, όπως ακριβώς το λέει και το τραγούδι του Καζαντζίδη: ”Να σου δώσω μια να σπάσεις αχ βρε κόσμε γυάλινε και να φτιάξω μια καινούργια κοινωνία άλληνε”.
Για τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ
Ναι, ακριβώς. Μια άλλη κοινωνία πρέπει να φτιάξουμε χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, διαφθορά και πολέμους.
Μια κοινωνία όπου αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο θα μπορούν και να τον καρπώνονται. Ναι, αυτό πρέπει να γίνει για να απολαμβάνουμε σήμερα σύγχρονες ανάγκες. Και μπορούμε.
Κι αν κάποιος μπορεί να το επιβεβαιώσει αυτό, είστε εσείς. Εργαζόμενοι και εργαζόμενες μιας μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας, που βλέπετε μπροστά στα μάτια σας σε τι υψηλά επίπεδα έχει φτάσει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Κι όμως αυτή η εξέλιξη δεν αξιοποιείται συνολικά στη χώρα μας και στις άλλες χώρες, για να απολαμβάνουν όλοι αυτοί που παράγουν τον πλούτο, η λαϊκή πλειοψηφία, υψηλού επιπέδου ζωή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το φάρμακο, όπως και τα εμβόλια.
Γιατί, όπως απέδειξε και η πανδημία του Covid, σε μια οικονομία όπου τα φάρμακα, τα εμβόλια είναι εμπορεύματα, κριτήριο για την παραγωγή τους είναι τα κέρδη των διαφόρων φαρμακευτικών ομίλων και όχι οι ανάγκες του λαού στην πρόληψη και θεραπεία.
Κι όμως τα εμβόλια και τα φάρμακα είναι προϊόντα της επιστήμης, της τεχνολογίας, πρώτα απ’ όλα της συλλογικής ανθρώπινης εργασίας και θα μπορούσαν πραγματικά να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες του λαού στην υγεία, στη ζωή.
Αυτό όμως προϋποθέτει η βιομηχανία φαρμάκου να είναι κοινωνικοποιημένη ιδιοκτησία στο πλαίσιο μιας εξουσίας που κουμάντο θα κάνει ο λαός.
Τότε, πράγματι, το φάρμακο και τα εμβόλια θα ήταν δημόσια αγαθά και η προστασία της υγείας του λαού μόνιμη προτεραιότητα.
Γιατί σήμερα τον λαό τον αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί ως πελάτη και την Υγεία ως πανάκριβο εμπόρευμα που πρέπει να το απολαμβάνουν οι λίγοι, όσοι μπορούν, όσοι έχουν να καταφύγουν στον ιδιωτικό τομέα.
Αυτό τον αγώνα, ξέρετε, κάνει το ΚΚΕ παντού. Αυτή είναι και η πολιτική μας πρόταση. Γι’ αυτό ζητάμε από τους εργαζόμενους να σκεφτούν και να μας ενισχύσουν με το χέρι στην καρδιά.
Και σεις ξέρετε, βλέπετε καθημερινά, πως οι εργάτες, οι υπάλληλοι, οι τεχνίτες, οι επιστήμονες στην παραγωγή έχουν και την πείρα και τις απαραίτητες γνώσεις να οργανώσουν και να διευθύνουν οι ίδιοι την παραγωγή.
Χωρίς τους εργαζόμενους, ούτε ο διακόπτης για το φως δεν μπορεί να ανάψει. Σήμερα όντως χρειαζόμαστε μια ριζική πολιτική αλλαγή.
Αυτή η πολιτική αλλαγή δεν βρίσκεται στις προτάσεις των άλλων κομμάτων δεξιά κι αριστερά, δεν βρίσκεται στις προτάσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, δεν βρίσκεται στις προτάσεις μιας κατ’ επίφαση δημοκρατικής – προοδευτικής διακυβέρνησης, σαν αυτές που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αυτό που προτείνει είναι να αλλάξει ο Μανωλιός για να βάλει τα ρούχα του αλλιώς, να συνεχίσει από κει που σταματάει ο προηγούμενος στον ίδιο αντιλαϊκό δρόμο.
Σας λέμε ειλικρινά: Μην ψάχνετε για παράδρομους μπας και γλιτώσετε διόδια. Τέτοιοι δεν υπάρχουν.
Ο ελληνικός λαός μόνιμα πληρώνει τα ακριβά διόδια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είτε στο τιμόνι είναι η ΝΔ, είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε στη θέση του συνοδηγού βρεθεί πάλι το ΠΑΣΟΚ, σε συνεργασία με έναν εκ των δύο ή και με τους δύο μαζί.
Δυστυχώς, όλους αυτούς τους γνωρίσαμε και από την καλή και από την ανάποδη όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Τους γνωρίσαμε και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.
Όλοι τους ακολουθούν τους σκοτεινούς σηματοδότες του Ταμείου Ανάκαμψης, αυτού του νέου υπερμνημόνιου, ανεξάρτητα αν τσακώνονται για το ποιοι όμιλοι θα βγουν περισσότερο ή λιγότερο κερδισμένοι και πού θα μοιράσουν το κρατικό χρήμα για να αυγατίζουν τα κέρδη τους.
Ακολουθούν τους σκοτεινούς σηματοδότες της “πράσινης μετάβασης”, της ενεργειακής φτώχειας και ακρίβειας. Ακολουθούν τους επικίνδυνους σηματοδότες της εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Γιατί όλοι τελικά έναν προορισμό έχουν, να υπηρετούν την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου και των συμμάχων τους, κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα.
Μην παρασύρεστε από τον ακραίο λαϊκισμό. Εμείς παλεύουμε σταθερά ενάντια σε διάφορα ακροδεξιά τύπου Βελόπουλου και άλλων, αλλά και σε ανοιχτά φασιστικά, ναζιστικά μορφώματα, τύπου ΧΑ, Κασιδιάρη και Σία, που τα ετοιμάζουν να ξαμοληθούν πάλι ενάντια στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Το ΚΚΕ, τους κομμουνιστές τους ξέρετε, δεν χρειάζονται να σας συστηθούν.
Σήμερα είμαστε μπροστά στον αγώνα για να κερδηθεί και η πιο μικρή κατάκτηση, για να υπάρξει κάποια ανακούφιση υπέρ των εργαζομένων. Όπως, για να υπογραφεί για παράδειγμα μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και να κατοχυρωθεί ο μισθός, τα ασφαλιστικά και άλλα εργασιακά δικαιώματα.
Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να μην πεινάσει, να μην κρυώσει ο λαός και τα παιδιά του, για να σταματήσει η εμπλοκή σε πολεμικές συγκρούσεις.
Μπαίνουμε μπροστά για να σπάσει αυτό το κλίμα της αναμονής που καλλιεργούν οι άλλες δυνάμεις, που όχι μόνο λειτουργεί παραλυτικά για τους εργαζόμενους, τον λαό, αλλά λύνει τα χέρια της αντιλαϊκής κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και των άλλων κομμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για να απλώσουν τα δίχτυα τους στον λαό.
Όμως σήμερα, οι στιγμές είναι κρίσιμες και αυτό που επείγει είναι ο λαός να μη μένει θεατής, αλλά να γίνει αυτός ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Κι αυτό μπορεί να γίνει και με τη συμμετοχή στους αγώνες, όπως με τη μεγάλη πανελλαδική απεργία της 9ης Νοέμβρη.
Να σβήσουν οι μηχανές, να κλείσουν τα γραφεία, να κατέβουν τα ρολά, να αδειάσουν οι γειτονιές και να γεμίσουν οι δρόμοι της Αθήνας από ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι οργής και ταξικής διεκδίκησης.
Για να ακουστεί πιο δυνατά η φωνή του λαού.
Αυτό σημαίνει να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής:
- Με τη συμμετοχή στο σωματείο, στις διεκδικήσεις του.
- Με τη συμμετοχή στις αρχαιρεσίες του κλάδου, ενισχύοντας τις ταξικές, αγωνιστικές δυνάμεις.
- Με τη συμμετοχή στις απεργίες, στις εκδηλώσεις και δράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά και του τόπου κατοικίας.
- Με την ψήφο στις εκλογές των δυνάμεων που σε στηρίζουν μέσα στη Βουλή, έξω απ’ αυτή, μέσα στον δήμο ή την Περιφέρεια, παντού.
- Με το να ενωθούμε όλοι και όλες εργάτες – υπάλληλοι, επιστήμονες, επαγγελματίες, αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες σε έναν μεγάλο ενιαίο πανελλαδικό αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.
Σας καλούμε να ενισχύσετε το ΚΚΕ παντού. Να δυναμώσετε τη δική σας φωνή.
Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε».
