Γράφει η Χαρούλα Κοτσάνη
Ξημερώνει Κυριακή! με το χέρι στην σκανδάλη
βγαίνει πάλι ο Βαξεβάνης!
Κι έτσι κάθε Κυριακή από δω και στο εξής πάει με την Προσευχή.
Ω! ρε Μάνα ποιοι θα κλάψουν, πόσοι ακόμα θα γελάσουν…
_________
Βασιλιά του Παλατιού ούτε βλέπεις, ούτε ακούς;
Σύρε άναψε κεριά στην Παντάνασσα μπροστά,
αστροπελέκια πέφτουνε, οι φύλακες θα ξέρουνε!
Κλείσε πόρτες, κλείσε φώτα, τράβα σύρτες, πάρε όπλα
κρύψου – κρύψου όπου βρεις, μπήκε ο Παύλος στην αυλή,
από Κρητικό θα πας… και Γιατρός μα και ψαράς
κι αλίμονο σε σας!
___________
Στα χρόνια εκείνα τα παλιά, σε χωριό της Νικαριάς,
πιάσανε έναν κλεφταρά με κατσίκι στον τουρβά…
τον πηγαίναν συνοδεία, τον καθίσαν στην πλατεία,
να μιλήσει, να απαντήσει στα «γιατί» των χωριανών του,
που ‘κλεβε από το βιός τους.
___________
Και καθώς τον συνοδεύαν την καμπάνα
εχτυπούσαν έτσι για το «χωρατό», κάνοντας και τον σταυρό!
την ακούει κι η κυρά του που γνωρίζει τα «στραβά» του,
κι απαντά σε όσους ρωτούν
ποιος να ΄ναι τάχα αυτός που τον πάνε «σηκωτό»;
____________
Προχωράτε μην ρωτάτε τον «Δεσπότη» χειροτονούνε
και για αυτό χειροκροτούνε, την καμπάνα την χτυπούνε
τον «Καλόν» μου ευλογούνε …
Από τότε μέχρι τώρα κλέφτες κλέβουνε την χώρα!
_________________
Έρχεται όμως η Κυριακή μες στην Άνοιξη αυτή
φωτεινή σαν την ΛΑΜΠΡΗ!
δεν μπορεί αλλιώς να γένει και λουλούδια θα μας φέρει,
η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ θα γυρίσει και «καμπάνες» θα χτυπήσει!!!
Μετά των πολλών ευχών και τα δικά σας «Δι΄ ευχών»!
