Γράφει ο Μπάμπης Δρακόπουλος
Η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία, παρ΄ ότι και το ένα και το άλλο δεν είναι κάτι το πρωτοφανές στο διάβα της Ιστορίας, υπήρξαν ένα μεγάλο σόκ το οποίο άλλαξε για πάντα τον κόσμο μετατοπίζοντας τα ψυχολογικά, γεωγραφικά, κοινωνικά, ακόμη και τα ιδεολογικά όρια των ανθρώπων.
]Η χαρτογράφηση του «νέου» και αλλιώτικου κόσμου δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι δυνατή, καθώς οι ούτως ή άλλως τεκτονικές αλλαγές συνεχίζονται μ΄ ένα γραμμικό τρόπο προς το χειρότερο. Δίχως, για την ώρα, να διαφαίνεται «φως στο τούνελ».
Αξιοποιώντας την ρήση του Νίτσε που λέει : «…δεν υπάρχουν γεγονότα αλλά ερμηνείες των γεγονότων» είναι δυνατόν να ανιχνεύσουμε το στίγμα της εποχής και των γεγονότων που ζούμε και την σχέση αιτίας –αιτιατού.
Μια νηφάλια προσέγγιση των εξελίξεων και η ερμηνεία αυτών , δίχως -ισμούς και άλλου είδους παρωπίδες , οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Άνθρωπος δεν μπορεί να είναι περήφανος για τον εαυτό του, αφού λόγω των υποκειμενικών του αδυναμιών και δια της παραλείψεως – συνάρτηση του προηγουμένου- ο πλανήτης οδηγείται στον όλεθρο. Η κρίση του περιβάλλοντος σηματοδοτεί πλέον το μέγεθος του ζόφου που ζούμε και τον επερχόμενο Αρμαγεδώνα.
Η ανικανότητα του Ανθρώπου να λογαριαστεί με τον εαυτό του παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις, ενώ οι ίδιοι που αφρόνως δημιούργησαν την κρίση οδηγούν τα πράγματα και την Ανθρωπότητα σε τιμωρία από την Φύση με την εσχάτη των ποινών.
Σε ανύποπτο σχετικά χρόνο η εκπρόσωπος του σκληρού πυρήνα του Γερμανικού Συντηρητισμού κ.Μέρκελ είχε πεί : « ….θα έλθει η στιγμή που θα τρικλίζουμε όπως οι υπνοβάτες της Ευρώπης το καλοκαίρι του 1914», τις παραμονές δηλαδή του φονικού Μεγάλου Πολέμου (Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος). Όπως απεδείχθη εκ των πραγμάτων η ρήση της εν λόγω κυρίας ήταν προφητική.
Πράγματι, όπως προέβλεψε η κ. Μέρκελ, η παγκόσμια πολιτική ηγεσία κι όχι μόνο της Ευρώπης, με προεξάρχουσα εκείνη των ΗΠΑ, πλην κάποιων σπανιοτάτων περιπτώσεων, αδυνατεί να διαβάσει την μεγάλη εικόνα της κατάστασης στην οποία έχουν περιέλθει οι λαοί και ο πλανήτης και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Διότι η πολιτική, με πολλά εισαγωγικά, ασκείται πλέον κατ΄ ευθείαν από τον σκληρό πυρήνα των Κυκλώπων και των Λαιστρυγόνων του ψευδεπίγραφου παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού και με όρους Μαφίας. Οι πολιτικοί, με πολλά εισαγωγικά και αυτοί, δεν είναι παρά τα εκτελεστικά όργανα αυτής της Διεθνούς Μαφίας η οποία έχει στην κατοχή της την τεχνολογία, ήτοι την πληροφορική και την ψηφιοποίηση που πολύ γρήγορα θα αντικαταστήσουν , ως άχρηστα, τα παραπάνω εκτελεστικά της όργανα, τους πολιτικούς. Και εδώ κρύβονται , στο σύνολό τους, οι λεπτομέρειες της εν εξελίξει τραγωδίας της Ανθρωπότητας.
Η απόλυτη κυριαρχία αυτής της Μαφίας , μέσω της ψηφιοποίησης ειδικά, είναι ο καμβάς πάνω στον οποίο υφαίνεται η τερατογένεση του «Νέου Κόσμου» δίχως να υπάρχει ουσιαστική αντίδραση στο πεδίο των μαζικών αγώνων και των διεκδικήσεων όπου βασιλεύει διεθνώς, στην πραγματικότητα, άκρα του τάφου σιωπή.
Ως εκ τούτου, το κατά πόσον ο διαλεκτικός και ιστορικός υλισμός διευκολύνει την προσέγγιση των προβλημάτων της εποχής μας και αυτού καθ΄ αυτού του υποκειμένου Άνθρωπος δεν είναι πλέον ένα ρητορικό ερώτημα αλλά τουλάχιστον μια σοβαρή υπόθεση εργασίας.
Στο δολιχοδρόμιο , γιατί περί αυτού πρόκειται, της κρίσης του Συστήματος μέρα με την μέρα αποδομούνται και ευτελίζονται συστηματικά αξίες όπως: Δημοκρατία, Ισηγορία, Ελευθερία , Κοινωνική Πρόνοια, Δικαιοσύνη, Θεσμοί όπως η διάκριση των εξουσιών, Διεθνής Νομιμότητα κλπ κλπ. και τις οιεσδήποτε δυνατότητες ισορροπιών , κοινωνικής συνοχής και προόδου που λειτούργησαν ως τώρα σαν οδικός χάρτης για την ευημερία των πολλών. Οι εκτιμήσεις ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία στοχεύει απλώς στην αναζήτηση , από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, μιάς νέας γεωπολιτικής ισορροπίας είναι χωλές . Ανάπηρες. Όποιος θέλει και μπορεί να διαβάσει την μεγάλη εικόνα των εξελίξεων που αναφέραμε στην αρχή , το πρώτο που θα διαπιστώσει είναι ότι τα όρια μεταξύ αμυνόμενου και επιτιθέμενου είναι πολύ σύνθετα και δυσδιάκριτα. Το ότι ο ναζιστής Ζελένσκι δέχτηκε να παίξει αυτό το παιγνίδι σε βάρος της Πατρίδας του και της Παγκόσμιας Ειρήνης μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τα οικονομικά συμφέροντα της Μαφίας του παγκοσμιοποιημένου Νεοφιλελευθερισμού σε καμμία περίπτωση δεν τον καθιστά πατριώτη και ήρωα.
Οι κίνδυνοι μιάς παγκόσμιας έκρηξης με οδηγό το ένστικτο αυτοσυντήρησης των μαζών δεν μπορεί να αποκλεισθεί στο άμεσο μέλλον. Κι αυτό είναι ο απόλυτος εφιάλτης, αφού είναι τοις πάσι γνωστό ότι τέτοιες καταστάσεις μόνο τις πιο αντιδραστικές και εγκληματικές δυνάμεις ευνοούν. Ας ελπίσουμε πως δεν είναι ακόμη πολύ αργά, παρ΄ότι η θρασύτητα του λεγόμενου πολιτικοκοινωνικού κατεστημένου που παράγει την κρίση δρα πλέον κυριολεκτικά ανεξέλεγκτα.
Η κρίση δεν άρχισε στις 24/2/΄22 με την επίθεση (;) του Πούτιν στην Ουκρανία του Ζελένσκι. Ο πόλεμος αυτός είναι αποτέλεσμα και όχι αιτία της κρίσης. Τρία δις δολάρια , προσέξτε, κερδίζουν ημερησίως οι πετρελαϊκές εταιρίες , ποσό που τους επιτρέπει να χειρίζονται τις τύχες της Ανθρωπότητας με τους όρους που προαναφέραμε. Σε ό,τι αφορά τα καθ΄ ημάς, το τελευταίο δωδεκάμηνο η καταλήστευση των Ελλήνων καταναλωτών ρεύματος εξασφάλισε κέρδη 2,2 δις ευρώ στις επιδοτούμενες από την Κυβέρνηση των Αρίστων εταιρίες των παρόχων. Έλεος.
