Συνέντευξη του Βαγγέλη Φλωράτου στην Τασσώ Γαΐλα
Η εφημερίδα Το Κεφαλονίτικο Δαιμόνιο, είναι –ίσως- η μόνη σατυρική εφημερίδα που κυκλοφορεί αυτή την περίοδο στη χώρα μας. Εκδότης της ο καλός φίλος Βαγγέλης Φλωράτος, σατυρικός συγγραφέας, ποιητής και χρονογράφος, από τους καλύτερους του είδους, συνεχιστής των συμπατριωτών του Λασκαράτου κ.λπ.
Βαγγέλης Φλωράτος, μεγάλη μορφή στο χώρο της σάτιρας, χρονογράφος εφημερίδων της Κεφαλονιάς επί σειρά δεκαετιών, δημοφιλέστατος σύγχρονος σατυρικός συγγραφέας και ποιητής στου οποίου –όμως- την εργογραφία συναντάμαι και μελέτες και διηγήματα καθώς και έρευνες.
Μένομε στην σατυρική εφημερίδα του Κεφαλλονίτη ‘δαιμόνιου’ εκδότη Βαγγέλη Φλωράτου από τους γνωστότερους και δημοφιλέστερους συγγραφείς των Επτανήσων, μένομε στο «Το Κεφαλονίτικο Δαιμόνιο» φύλλο 107 και τεύχος Μαΐου- Ιουνίου 2016, τεύχος που όπως πάντα παρέλαβα εγκαίρως και τον ευχαριστώ γι’ αυτό, στο φύλλο, λοιπόν, αυτό και στη σελίδα 3, μια έκπληξη, ευχάριστη, η δημοσίευση ποιήματος μη σατυρικού του κ. Φλωράτου με τον Χιώτη… Παντελή. Αμέσως του τηλεφώνησα ζητώντας πληροφορίες.
-κ. Βαγγέλη, πότε γράψατε τον «Παντελή»; Βασίζεται σε πραγματικό γεγονός;
-κα. Γαΐλα, αυτό το ποίημα το είχα γράψει το 1953 αλλά το συμπεριέλαβα στην ποιητική συλλογή μου «Στιγμές Μοναξιάς», έκδοση 2007, συλλογή μη σατυρικών ποιημάτων μου, συλλογή που την θεωρώ καθρέφτη της ποιητικής μου δουλειάς και είναι αφιερωμένη στη γυναίκα μου που μόλις είχα χάσει.
-Η καλύτερη δηλαδή μη σατυρική συλλογή στίχων σας. Την ιστορία του Παντελή πως την είχατε πληροφορηθεί, και από ποιόν;
-Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε κα. Γαΐλα. Εκείνα τα χρόνια, 10ετία του ’50, εργένης τότε, ,είχα πολλούς φίλους Χιώτες. Νησιώτης εγώ, στον Πειραιά σύχναζα, νησιώτες και αυτοί… Νησιώτες και οι περισσότεροι ναυτικοί. Κάποιος από αυτούς μου είχε διηγηθεί την δραματική ιστορία του συγχωριανού του –νομίζω- Παντελή. Από εκεί το ποίημα… Δεν θυμάμαι περισσότερα, έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε.
Ώρα για το ποίημα…
Τίτλος: Ο Παντελής ο μικρογιός από τη Χίο
Ήταν δεν ήταν δεκαοχτώ χρονών
ο Παντελής ο «μικρογιός» από τη Χίο
-ξεπλήρωνε αμαρτίες αλλονών-
γι αυτό, μπαρκάρισε, μια μέρα σ’ ένα πλοίο.
Μια μεγαλαδελφή, μια χήρα ΜΑΝΑ
κι έναν σακάτη αδελφό-θύμα πολέμου-
άφησε στο νησί να ζουν το δράμα
της ανεχιάς, του πόνου και του ανέμου.
Τον ζύμωσε, τον αντρείεψε η αλμύρα,
στ’ ασίγαστα νερά του νότιου πόλου.
Σαλαγισμένος από την άγρια μοίρα
ναυάγησε στη νήσο του διαβόλου.
Ακόμα περιμένουν ένα γράμμα
όλοι οι δικοί του κάτω στο ερημονήσι.
’Αχ Θεέ μου, να γινόταν ένα θάμα
να μη τους είχε ακόμα λησμονήσει!
Ο Παντελής ο «μικρογιός» από τη Χίο
εχάθηκε μια νύχτα με ένα πλοίο
πριν να μεστώσει ακόμα το κορμί του.
Με την αυγή μαζί ήρθε το μαντάτο.
Της θάλασσας πικρό ψωμί-αναθεμάτο-
κι ακόμα τον προσμένουν οι δικοί του!
Ο Βαγγέλης Φλωράτος γεννήθηκε στο Χαράχτι της Κεφαλονιάς, τελεί μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών καθώς και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Στον τύπο δημοσιεύσεις ποιημάτων του άρχισαν μόλις το 1958 και στην Φιλολογική Βραδυνή. Χρονογράφος, αρθρογράφος, ποιητής, συγγραφέας και εκδότης, ο Βαγγέλης Φλωράτος κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο το 1960 με τίτλο «Το παραμύθι της άνοιξης»-ποίηση. Πλούσια εργογραφία και ποικίλη. Τελευταία δουλειά του :-Πυργί Κεφαλονιάς στο πέρασμα των αιώνων-. Πρόκειται για μελέτη ιστορικού-λαογραφικού περιεχομένου που προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον ιδιαίτερα στο αναγνωστικό κοινό των Επτανήσων.
-Επόμενη δουλειά σας κ. Φλωράτε;
-Άγνωστο. Το συρτάρι μου είναι γεμάτο γραπτά σατυρικά και μη… Η τσέπη μου άδεια… Με κόπο βγάζω την εφημερίδα μου, τα έχομε συζητήσει πολλές φορές αυτά. Τους χαιρετισμούς μου στη πατρίδα σας τη Χίο και το Αιγαίο. Θα περάσετε να τα πούμε; Σε λίγες μέρες φεύγω για Κεφαλονιά…
