Μια μέρα σαν την σημερινή το 1948 εκτελέστηκε στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας ο Έλληνας ποδοσφαιριστής και αντιστασιακός, Νίκος Γόδας. Τελευταία του επιθυμία ήταν να φορέσει την φανέλα του Ολυμπιακού. Χωρίς να σημαίνει ότι οι φανέλες των άλλων ομάδων δεν έχουν αξία, αυτό δείχνει την αξία μιας ομάδας που είναι πρωταθλητής σε όλα τα σπορ και πρώτος σε τίτλους, πλην του Μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός είναι ο μεγαλύτερος πολυαθλητικός σύλλογος της Ευρώπης με κούπες που ξεπερνούν πολλά και σπουδαία σωματεία της Ευρώπης.
Ο Νίκος Γόδας γεννήθηκε το 1921 στο Αϊβαλί. Μετά την μικρασιάτικη καταστροφή η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην κοκκινιά του Πειραιά. Έφτιαξαν μια ταβέρνα με το όνομα «Τα Αραπάκια», που βρισκόταν στο ισόγειο του πατρικού του σπιτιού, και εκεί εργάστηκε και ο ίδιος. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Άρη Πειραιώς, μια εκ των ισχυροτέρων ομάδων του τοπικού πρωταθλήματος του Πειραιά εκείνη την περίοδο. Από κει μεταπήδησε στον Κεραμικό Καμινίων και στα χρόνια της κατοχής στον Ολυμπιακό, που ήταν και η ομάδα που υποστήριζε.
Με τους «ερυθρόλευκους» αγωνίστηκε για πρώτη φορά την περίοδο 1942-43 σε τουρνουά του δήμου Καισαριανής, ενώ τον Μάιο του 1943 συνέβαλε στην κατάκτηση του φιλικού κυπέλλου δήμου Πειραιά (2-2 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό, ο οποίος όμως αρνήθηκε να αγωνιστεί στην παράταση) και αργότερα του πρωταθλήματος που διοργάνωσε η «Ένωσις Ελλήνων Αθλητών», σκοράροντας στις νίκες με 4-0 επί του Απόλλωνα Αθηνών και του Εθνικού. Πρωτάθλημα επίσημο στα χρόνια της κατοχής δεν υπήρχε, αλλά πολλά τουρνουά διοργανώνονταν όπου ο Γόδας διέπρεπε.
Την περίοδο 1943-44, ο Γόδας ήταν βασικό στέλεχος του Ολυμπιακού στο νέο πρωτάθλημα της «Ενώσεως Ελλήνων Αθλητών», το οποίο ωστόσο διεκόπη λόγω συγχώνευσης με το πρωτάθλημα της ΕΠΟ. Ακολούθως συμμετείχε στο Κύπελλο Χριστουγέννων, πετυχαίνοντας το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης με τον Αθηναϊκό και φτάνοντας μέχρι τον τελικό, όπου οι Πειραιώτες ηττήθηκαν με 1-0 από την ΑΕΚ. Παρέμεινε στο δυναμικό του Ολυμπιακού μέχρι τα τέλη του 1944, όντας παράλληλα στέλεχος της Μικτής Πειραιώς καθώς και αντιστασιακός του ποδοσφαιρικού τμήματος της ΕΠΟΝ Πειραιά.
Συμμετέχοντας στην εθνική αντίσταση έφτασε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού στον 5ο Λόχο του Τάγματος Κοκκινιάς του ΕΛΑΣ. Ως αντάρτης πολέμησε μάλιστα τον Μάρτιο του 1944 στη μάχη της Κοκκινιάς ενάντια στις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής και τα ένοπλα σώματα της δοσιλογικής κυβέρνησης, καθώς και στη μάχη της Ηλεκτρικής τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κατά τη γερμανική υποχώρηση από την πρωτεύουσα.
Ακολούθως έλαβε μέρος στα Δεκεμβριανά, πολεμώντας με τον λόχο του κυρίως στις συγκρούσεις στο Νεκροταφείο της Ανάστασης στον Πειραιά. Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας ακολούθησε την αποχώρηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ από την Αθήνα. Έπειτα από μικρό χρονικό διάστημα, όντας άρρωστος, επέστρεψε στην Αθήνα όπου καταδόθηκε και συνελήφθη από τις αρχές ως ένας από τους εμπλεκόμενους στις εκτελέσεις του Ασύλου της Κοκκινιάς, εκεί που εκατοντάδες Πειραιώτες δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ. Τον Ιούλιο του 1945 ήταν ένας από τους κατηγορούμενους που καταδικάστηκαν σε θάνατο για την υπόθεση. Ως κρατούμενος, μεταφέρθηκε πρώτα στις φυλακές της Αίγινας και κατόπιν σε αυτές της Κέρκυρας.
Αρνούμενος να υπογράψει δήλωση μετανοίας, εκτελέστηκε τα ξημερώματα της 19ης Νοεμβρίου του 1948 στη νησίδα Λαζαρέτο της Κέρκυρας. Σύμφωνα με μαρτυρίες συγκρατουμένων του, μετά από επιθυμία του, μεταφέρθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού. Αυτή ήταν η τελευταία του επιθυμία και για αυτή του την επιθυμία έγινε μέρος της ιστορίας της ομάδας και η μνήμη του τιμάται μέχρι σήμερα από το σωματείο του Ολυμπιακού και το ΚΚΕ και άλλα αριστερά κόμματα. Το 2021, ο δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας έδωσε το όνομα του Γόδα στο γήπεδο ποδοσφαίρου ΑΓΕΤ-Χαραυγή.
