Γράφει ο Στέφανος Καραπέτης
Η σημερινή κυριακάτικη αυγή έχει ως πρωτοσέλιδο την φράση «ΣΥΡΙΖΑ – Τσίπρας: Βίοι παράλληλοι» και μιλάει για την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου αφήνοντας ως πολιτική υπόθεση ότι ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος με τον πρόεδρο της Νέας Αριστεράς, Αλέξη Χαρίτση συνεργάζονται για την ανασύνθεση του χώρου κάνοντας κινήσεις συνεργασίας και με το ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός πως ο πρόεδρος της Νέας αριστεράς βρέθηκε στον ίδιο χώρος με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ έχει αρκετούς συμβολισμούς ως προς την επιθυμητή συνεύρεση των δυο χώρων ή μέρους αυτών. Υπάρχουν όμως πολλοί βουλευτές τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Νέας αριστεράς που είναι απέναντι στην λογική των προέδρων τους ο καθένας βέβαια για διαφορετικό λόγο. Ο Τσίπρας πάντως για άλλη μια φορά διχάζει την αριστερά, κατά τη γνώμη μας.
Ο Διευθυντής της εφημερίδας, Σπύρος Σουρμελίδης, μετά το συγκεκριμένο πρωτοσέλιδο παραιτήθηκε από την θέση του, μια παραίτηση που έγινε δεκτή από την διοίκηση της εφημερίδας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών. Είναι δηλαδή ιδιοκτήτης του μέσου αυτού εδώ και δεκαετίες. Όλα αυτά συνέβησαν διότι ο ιδιοκτήτης του συγκεκριμένου μέσου, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, αποστασιοποιήθηκε από το περιεχόμενο του επίμαχου δημοσιεύματος.
Συγκεκριμένα σε ανακοίνωσή του τοποθετήθηκε ξεκάθαρα απέναντι στην οπτική του πρωτοσέλιδου, τονίζοντας ότι «Το πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης Αυγής δεν απηχεί τις απόψεις και τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. όπως αυτές έχουν εκφραστεί από τον πρόεδρο, Σωκράτη Φάμελλο». Είναι δεδομένο όμως ότι ανεξαρτήτως του γεγονότος και της ανακοίνωσης της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα να δημιουργήσει έναν νέο πολιτικό φορέα προκαλεί νέες διχαστικές λογικές τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στην νέα αριστερά. Φαίνεται ότι τις επόμενες μέρες θα έχουμε νέες παραιτήσεις βουλευτών από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, όπου θα συρρικνώσει περαιτέρω την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, που εκλέχθηκε ως αξιωματική αντιπολίτευση το 2023, αλλά μετά την ίδρυση της Νέας αριστεράς και τις παραιτήσεις βουλευτών, που άλλοι βρίσκονται στο Κίνημα Δημοκρατίας, όπου δεν έχει μεν επίσημη κοινοβουλευτική ομάδα, αλλά αριθμεί 6 βουλευτές στο κοινοβούλιο, και άλλοι βρίσκονται στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ (Παππάς, θρασκιά) και άλλοι είναι ανεξάρτητοι (Αποστολάκης, Σαρακιώτης, Λινού), είναι πλέον στην 3η θέση κοινοβουλευτικά.
Υπάρχουν αναφορές για παραίτηση από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ τριών βουλευτών τις επόμενες μέρες, που σε αυτή την περίπτωση θα ρίξει τον αριθμό των βουλευτών του κόμματος, από τους 25 στους 22 και θα φτάσει κοινοβουλευτικά κοντά με το ΚΚΕ που έχει 21 βουλευτές. Μπορεί όμως να υπάρξει παραίτηση και άλλων οπότε μην αποκλείουμε να δούμε αυτό το κόμμα στην 4η θέση κοινοβουλευτικά πλέον. Αναμένονται λοιπόν εξελίξεις ενόψει της δημιουργίας του νέου πολιτικού φορέα από τον Αλέξη Τσίπρα, εξελίξεις που θα διαιρέσουν περαιτέρω, γενικότερα την αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο, αν όχι τώρα, τους επόμενους μήνες.
Θα τονίσω όμως κάτι που είπε ο Τσίπρας στην περίφημη ομιλία του στο Παλλάς. Δεν προετοιμάζεται για να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, αλλά τις μεθεπόμενες, δηλαδή το 2031 πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, γιατί πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών είτε σε αυτή την κοινοβουλευτική θητεία είτε στην επόμενη. Το είπε ο ίδιος δεν το γράφουμε εμείς από την φαντασία μας. Ο Τσίπρας όμως σχολιάζοντας πολιτικά αυτά που είπε στο Παλλάς, είναι σαν το 2012 να έπεσε σε κώμα και να ξύπνησε το 2025, εντωμεταξύ μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια, είχε ρόλο τόσο ως αντιπολίτευση, όσο και ως κυβέρνηση τα έτη 2015-2019. Ο λόγος του έμοιαζε με τους λόγους του το 2012, σαν να μην έχει κατανοήσει τίποτα από όσα συνέβησαν και τίποτα από τα όσα συμβαίνουν. Αυτό για εμάς που συμπορευτήκαμε για μεγάλο διάστημα είναι προκλητικό. Πιστεύω ότι είτε το έκανε άθελά του, και όντως δεν έχει αλλάξει πολιτική σκέψη ή το έκανε ηθελημένα για να ταράξει περαιτέρω τον λεγόμενο χώρο της κεντροαριστεράς.
Το 2012 έλεγε go back κυρία Μέρκελ, δεν δίσταζε ακόμα και να μιλάει για εθνικό νόμισμα. Το 2025 μιλάει για ταμείο που θα δημιουργήσει φορολογώντας τους πλούσιους, όπου θα διαθέσει τα χρήματα για τα φτωχότερα στρώμματα του Ελληνικού λαού. Αυτή μόνο η πρόταση δείχνει ότι είναι εκτός πραγματικότητας και δίνει στον θεό της κωμωδίας πολύ εργασία. Άκουσα προσεκτικά όσα είπε σε πολιτικό επίπεδο και όχι στο βιβλίο Άρλεκιν που έγραψε. Απορώ και με την ιδέα της ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς, όπου ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις πρέπει να έρθουν σε συνεννόηση, κάτι που θυμίζει την στρατηγική συνεργασίας ενόψει απλής αναλογικής και των απορρίψεων που υπήρχαν από τις άλλες δυνάμεις του χώρου, όσο και με προτάσεις που διατυπώνουν περισσότερο κόμματα διαμαρτυρίας παρά κόμματα εξουσίας. Και δεν μιλάμε για έναν τυχαίο άνθρωπο, αλλά για έναν πρώην πρωθυπουργό, που όλα όσα προαναγγέλει τα έχει δοκιμάσει πολιτικά και έχουν αποτύχει.
Το εξώφυλλο δε της Αυγής είναι λες και οι άνθρωποι που εργάζονται για αυτό και δεν ξέρουν τι σημαίνει η πολιτική τους πρόταση, γιατί περί αυτού πρόκειται. Είναι πολιτική πρόταση να μιλάς για συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΝΕΑΡ, η οποία είναι γελοία, και γίνεται ακόμα πιο γελοία όταν μέσα στην εξίσωση βάζεις κόμματα όπως το ΜΕΡΑ25 και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλα αυτά τα κόμματα έχουν εντελώς αντίθετη πολιτική στρατηγική και δεν πρόκειται ούτε συζήτηση να δεχτούν με τον Τσίπρα. Οι μόνοι που θα συνομιλήσουν με τον Αλέξη είναι όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση στο Παλλάς, και πιστέψτε με και για αυτούς τους 33 βουλευτές, εκφράζω αρκετές αμφιβολίες, πολλοί θα φύγουν την κρίσιμη στιγμή από το καράβι, και ως γνωστόν επειδή μιλάμε για δυο κόμματα που η βουλευτική τους δύναμη είναι 25+12, δηλαδή 37 και μαζί με τον κύριο Σαρακιώτη πάνε στο 38, που όντως φτιάχνεται αξιωματική αντιπολίτευση με αυτούς τους βουλευτές. Από αυτούς βρέθηκαν οι 33 στην εκδήλωση και οι άλλοι 5 εξέφρασαν ανοιχτά διαφωνία.
Θα απαντήσουμε με μια φράση που έχει πει ο Στέφανος Κασσελάκης, η λύση δεν είναι στην βουλή, αλλά στις επόμενες εκλογές μοιραία θα μπει στην βουλή, και μέχρι τότε και χρόνος υπάρχει και σοβαρότατες πολιτικές εξελίξεις θα υπάρχουν στον χώρο της αντιπολίτευσης τουλάχιστον. Και είναι μοιραίο γιατί αυτή την στιγμή η αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο είναι σχεδόν ανύπαρκτη, κάτι που αφήνει χώρο στην κυβέρνηση να κάνει ότι θέλει χωρίς τουλάχιστον στο κοινοβούλιο να βρίσκει ιδιαίτερη αντίσταση. Ο μόνος τρόπος αντίστασης πολιτικά είναι με τις δράσεις εκτός κοινοβουλίου και με βάση αυτά δεν χρειάζεται να πούμε ότι βρισκόμαστε στο πλευρό των αγροτών, όπου όντως αν αξιοποιήσουν την δυναμική τους μπορούν να προκαλέσουν πολιτική θύελλα. Παραπέμπω άλλωστε και στις σημερινές δηλώσεις των δυο πρώην πρωθυπουργών (Σαμαράς, Καραμανλής). Κάποια όμως τοποθέτηση από τον πρώην που θέλει να γίνει νυν στις μεθεπόμενες δεν έχω ακούσει μέχρι στιγμής.
Για να είμαι δίκαιος έχω ακούσει τοποθετήσεις τόσο από την Νέα αριστερά όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από όλα τα κόμματα συμπεριλαμβανομένου και του κινήματος Δημοκρατίας. Βέβαια αυτά είναι υπάρχοντα κόμματα και όχι κόμματα που θα φτιαχτούν σε έναν αόριστο χρόνο στο μέλλον. Μπορούσε όμως ο Τσίπρας όπως πολλοί πολιτικοί αρχηγοί που βρέθηκαν στα μπλόκα, να παρεβρεθεί και ο ίδιος. Μάλλον όμως δεν του ταιριάζουν αυτά τα σαλόνια, ίσως και αυτό να είναι η μεγάλη μετάλλαξη του σε σχέση με το 2012, όλα τα άλλα προσομοιάζουν.
