Με αφορμή την επέτειο για την ιστορική «έξοδο του Μεσολογγίου» ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μήνυμα του ανέφερε πως «οι μεγάλοι αγώνες για την απελευθέρωση θα ανήκουν πάντα στις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας».
«Σήμερα, οι υγειονομικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την απόδοση των τιμών που θα άρμοζαν στους πρωταγωνιστές της μεγάλης εκείνης ιστορικής στιγμής. Όμως η σκέψη μας είναι πάντα αυτή τη μέρα στο Μεσολόγγι που θα εκπέμπει στο διηνεκές ως ιστορικός φάρος ηρωισμού, αξιοπρέπειας, ανένδοτης και ασυμβίβαστης στάσης ζωής, υμνώντας την ελευθερία» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
Αναλυτικά το post στο facebook
Η ηρωική έξοδος των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Μεσολογγίου τα ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων του 1826, αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας ιστορίας.
Αποτέλεσε το κρίσιμο γεγονός που συγκλόνισε τη διεθνή γνώμη, κινητοποίησε τους ευρωπαϊκούς λαούς και προκάλεσε ένα πρωτόγνωρο κύμα φιλελληνισμού σε όλη την Ευρώπη, δρομολογώντας τις εξελίξεις για την οριστική απελευθέρωση και τη σύσταση του Ελληνικού κράτους.Σήμερα, οι υγειονομικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την απόδοση των τιμών που θα άρμοζαν στους πρωταγωνιστές της μεγάλης εκείνης ιστορικής στιγμής. Όμως η σκέψη μας είναι πάντα αυτή τη μέρα στο Μεσολόγγι που θα εκπέμπει στο διηνεκές ως ιστορικός φάρος ηρωισμού, αξιοπρέπειας, ανένδοτης και ασυμβίβαστης στάσης ζωής, υμνώντας την ελευθερία.
200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, η ιστορική παρακαταθήκη του Μεσολογγίου δεν έχασε τίποτα από τη λάμψη της. Οι μεγάλοι αγώνες για την απελευθέρωση θα ανήκουν πάντα στις κορυφαίες στιγμές της ιστορίας. Η εθνική ανεξαρτησία, η αυτοδιάθεση των λαών, η ισότητα, η κοινωνική πρόοδος και η αλληλεγγύη είναι οδηγοί για την πορεία μας.
Η έξοδος του Μεσολογγίου σαν ιστορικό γεγονός
Η κυριακή των Βαΐων το 1826 έπεφτε στις 10 Απριλίου και τότε έγινε αυτό το ιστορικό γεγονός που συντάραξε την Ευρώπη και έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την δημιουργία του πρώτου Ελληνικού κράτους το 1827. Η επανάσταση γενικά ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου του 1821, το Μεσολόγγι επαναστάτησε τον Μάιο εκείνης της χρονιάς. Στην πόλη πραγματοποιήθηκε η συνέλευση της Δυτικής Ελλάδας και στη συνέχεια έγινε έδρα της διοίκησης της Δυτικής Ελλάδας, που έφερε την ονομασία Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας.
Το 1822 η πόλη πολιορκήθηκε για πρώτη φορά από τα στρατεύματα του Κιουταχή που είχε νικήσει τους Έλληνες στο Πέτα, και του Ομέρ Βρυώνη που είχε ολοκληρώσει την υποταγή του Σουλίου. Μετά από δύο μήνες οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία έχοντας υποστεί σοβαρές απώλειες. Την επόμενη χρονιά ένα νέο τουρκικό στράτευμα με επικεφαλής τον Μουσταή πασά κατευθύνθηκε προς το Μεσολόγγι άλλα αναλώθηκε ανεπιτυχώς στην πολιορκία του γειτονικού Αιτωλικού. Οι Τούρκοι μετά την αποτυχία να καταλάβουν το Αιτωλικό εγκατέλειψαν το σχέδιο επίθεσης στο Μεσολόγγι και αποχώρησαν.
Το 1825 ο Κιουταχής συγκέντρωσε μεγάλο στρατό στη Λάρισα και κατευθύνθηκε στο Μεσολόγγι. Στα τέλη Απριλίου 1825 στρατοπέδευσε στην περιοχή και ξεκίνησε την πολιορκία του Μεσολογγίου. Όλες οι επιθέσεις που επιχείρησε ο Κιουταχής εναντίον της πόλης απέτυχαν, όπως και η προσπάθεια του να αποκλείσει τον ανεφοδιασμό της πόλης από στεριά και θάλασσα. Οι πολιορκημένοι ήρθαν σε συνεννόηση με τον Καραϊσκάκη, ο οποίος διεξήγαγε πόλεμο φθοράς στα νώτα του στρατεύματος του Κιουταχή, αναγκάζοντάς τον να περάσει σε θέση άμυνας, τον Οκτώβριο του 1825.
Εν τω μεταξύ, ο Σουλτάνος προβλέποντας ορθά ότι η πολιορκία θα ήταν χρονοβόρα και βάσει του ότι οι Ευρωπαϊκές Αυλές, πιεζόμενες από το φιλελληνικό κίνημα των λαών τους, είχαν αρχίσει να αναγνωρίζουν την ύπαρξη ελληνικού ζητήματος, θέλησε να ενισχύσει τον αποκλεισμό της πόλης με επιπλέον δυνάμεις και του Ιμπραήμ, παρά το ότι κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν στην αρχική του συμφωνία με τον Αιγύπτιο στρατάρχη.
Στις αρχές του Οκτώβριου 1825 κατέπλευσαν στην Αλεξάνδρεια ναυτικές μοίρες όλων των Οθωμανών συμμάχων, συνολικής δύναμης 145 πλοίων, που αποτελούνταν από τούρκικα, αιγυπτιακά, αλγερινά, τριπολίτικα μεταγωγικά και πολεμικά σκάφη, ενώ υπήρχαν και αρκετά υπό διάφορες ευρωπαϊκές σημαίες. Παράλληλα, στην πόλη αυτή συγκεντρώθηκαν και 8.000 Άραβες πεζοί, 1.200 ιππείς καθώς και περίπου 800 άτακτοι τούρκοι που εκγυμνάζονταν υπό την επίβλεψη Γάλλων στρατηγών, ενώ μεγάλες ποσότητες τροφίμων και πολεμοφοδίων είχαν επίσης φτάσει από τους Γαλλικούς λιμένες. Με όλες αυτές τις δυνάμεις, ο Ιμπραήμ σκόπευε τόσο στην καθυπόταξη ολόκληρης της Πελοποννήσου όσο και στην άλωση του Μεσολογγίου.
Με την άφιξη του νέου ισχυρού στρατεύματος η πολιορκία άρχισε σφοδρότερα. Παρόλα αυτά μέχρι τον Φεβρουάριο του 1826 οι Τούρκοι δεν είχαν σημειώσει καμία επιτυχία. Ο Ανδρέας Μιαούλης με τον στόλο του κατάφερνε να ανεφοδιάζει το Μεσολόγγι και η άμυνα των πολιορκημένων παρέμενε ισχυρή. Από τον Μάρτιο όμως η κατάσταση άρχισε να αλλάζει με κατάληψη από τους Τούρκους στρατηγικών νησίδων της λιμνοθάλασσας, όπως το Βασιλάδι και ο Ντολμάς. Οι Έλληνες κατάφεραν να διατηρήσουν τον έλεγχο της νησίδας Κλείσοβα μετά από μία σφοδρή μάχη, στην οποία τα στρατεύματα του Ιμπραήμ είχαν πολύ βαριές απώλειες. Όμως η δυνατότητα του ελληνικού στόλου να ανεφοδιάσει την πόλη είχε καταστεί αδύνατη, με αποτέλεσμα οι αμυνόμενοι να βρεθούν σε δυσχερέστατη θέση.
Η κατάσταση στην πόλη έγινε δραματική και η πείνα άρχισε να θερίζει τους κατοίκους. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση το συμβούλιο των οπλαρχηγών και προκρίτων της πόλης πήρε την απόφαση για την έξοδο των κατοίκων από το Μεσολόγγι. Η έξοδος ορίστηκε για την νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου με ξημερώματα Κυριακής των Βαΐων, μεταξύ 10ης και 11ης Απριλίου 1826. Το σχέδιο της εξόδου πιθανότατα προδόθηκε, μάλλον από αυτόμολο ξένο, με αποτέλεσμα οι τουρκοαιγύπτιοι να απαντήσουν με σφοδρή επίθεση που συνοδεύτηκε από σφαγή. Χιλιάδες Έλληνες σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν και μόνο 1.500 κατάφεραν να διασωθούν. Χάρις στον Κασομούλη γνωρίζουμε την εσωτερική ιστορία της πολιορκίας η οποία ήταν δραματική.
Η πτώση του Μεσολογγίου οδήγησε σε διάλυση της τρίτης εθνοσυνέλευσης της Επιδαύρου του 1826 και στην παραίτηση της κυβέρνησης Κουντουριώτη. Στο εξωτερικό όμως αναθερμάνθηκε το φιλελληνικό κίνημα και επιτάχυνε τις διαδικασίες για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για την τελική λύση του ελληνικού ζητήματος, αφού τα γεγονότα της πτώσης συνέβαλαν στη μεταβολή της διπλωματικής στάσης των ευρωπαϊκών Μεγάλων Δυνάμεων, που είχαν αντιμετωπίσει με δυσαρέσκεια το ξέσπασμα της επανάστασης. Η διπλωματική ανάμιξη της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας και η ένοπλη παρέμβασή τους με τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, τη γαλλική εκστρατεία του Μοριά και το ρωσοτουρκικό πόλεμο συνέβαλαν στην επιτυχή έκβαση του αγώνα των Ελλήνων, αναγκάζοντας την Πύλη να αποσύρει τις δυνάμεις της αρχικά από την Πελοπόννησο και έπειτα από τη Στερεά Ελλάδα.
Το 1827 επιλέχτηκε ως πρώτος Κυβερνήτης της Ελληνικής Πολιτείας ο Ιωάννης Καποδίστριας, που ως τη δολοφονία του το 1831 ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση στο εσωτερικό και την προώθηση των ελληνικών θέσεων στο εξωτερικό. Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 έληξε το 1828 και απελευθερώθηκαν μόνο η Πελοπόννησος (Μοριάς), η Στερεά Ελλάδα και οι Κυκλάδες που έφτιαξαν το πρώτο ελληνικό κράτος που αναγνωρίστηκε επίσημα το 1830.
Ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Μεσολογγίου
«Η ηρωική και αιματοβαμμένη έξοδος του Μεσολογγίου το βράδυ του Σάββατου της 10ης Απριλίου 1826 προς ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της νεότερης Ελληνικής ιστορίας με παγκόσμια απήχηση.
Η αυταπάρνηση και η θυσία των Ελεύθερων Πολιορκημένων στο βωμό της υπεράσπισης του υπέρτατου ιδανικού της ελευθερίας, παραμένουν ανεξίτηλα χαραγμένες στη συλλογική συνείδηση και μνήμη των λαών όλου του κόσμου. Το Μεσολόγγι ζει και θα ζει πάντα στις καρδιές των ανθρώπων ως το απόλυτο παγκόσμιο σύμβολο γενναιότητας και ηρωισμού. Το παράδειγμά του συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους σε όλο το κόσμο και αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για την δημιουργία ενός τεράστιου ρεύματος φιλελληνισμού και ενεργοποίησης της διεθνούς κοινότητας, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση της Ελληνικής επανάστασης.
Η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερη. Η πανδημία του covid 19 και οι υγειονομικοί περιορισμοί που επιβλήθηκαν, στερούν τη δυνατότητα οργάνωσης των τιμητικών εκδηλώσεων που αρμόζουν στην επέτειο της Εξόδου. Όμως, η σκέψη και η ψυχή όλων μας είναι πάντα σε αυτούς τους γενναίους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για τη λευτεριά της πατρίδας.
Χρέος δικό μας να ακολουθούμε το παράδειγμα τους. Να αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή για τα αληθινά ιδανικά της ανθρώπινης ζωής. Να αγωνιζόμαστε κάθε στιγμή για ένα καλύτερο κόσμο. Η θυσία των προγόνων μας μάς δείχνει το δρόμο. Το δρόμο του αγώνα.
Για μια κοινωνία ελευθερίας, δημοκρατίας, δικαιοσύνης, ισότητας».
