Γράφει ο Στέφανος Καραπέτης
Παρακολουθώ στενά τον Δήμο Ικαρίας, δεν θα μπορούσα άλλωστε να μην τον παρακολουθήσω. H άποψη μου δεν θα μπορούσε να κλειστεί σε ένα κείμενο, εφόσον αποφάσισα να ασχοληθώ με την τέχνη του κειμένου. Είναι τέχνη, ναι, τώρα αν είμαι καλός δεν το ξέρω, αυτό το γνωρίζουν μόνο οι αναγνώστες. Το θέμα δεν είναι το εγώ ή το υπερεγώ μου, αλλά ο δήμος.
Δήμος στην αρχαία Αθήνα, ή καλύτερα εκκλησία του Δήμου, ήταν η συνέλευση που πραγματοποιούνταν στον λόφο της Πνύκας, στην αρχαία αγορά ή στο θέατρο του Διονύσου. Η συνέλευση ήταν ανοιχτή σε όλους όσους είχαν πολιτικά δικαιώματα, εκείνη την εποχή είχαν μόνο οι άνδρες, προφανώς δεν θα ζητούσε κανείς την επιστροφή σε τόσο συντηρητικά πρότυπα, με ηλικία μεγαλύτερη των 20 ετών. Ο θεσμός καθιερώθηκε από τον Σόλωνα το 594 π.χ. Αντίστοιχο θεσμό είχαν και οι Σπαρτιάτες, την Απέλλα, εκεί βέβαια τα πράγματα ήταν ακόμα πιο αυστηρά, αφού εκεί πια είχαν δικαίωμα μόνο όσοι Λακεδαιμόνιοι ήταν άνδρες 30 ετών ή μεγαλύτεροι και κατείχαν μια ελάχιστη έκταση γης ή είχαν τη δυνατότητα μέσω άλλης πηγής εσόδων να συνεισφέρουν ένα ελάχιστο ποσό στα κοινά συσσίτια. Οι άνδρες στην αρχαία Σπάρτη έπρεπε να διατηρούνται σε συνεχή πολεμική ετοιμότητα χωρίς να εργάζονται οι ίδιοι.
Ας συνεχίσω όμως με την Αρχαία Αθήνα και στην έννοια της εκκλησίας του Δήμου, που υπάρχουν και πολλά ιστορικά στοιχεία. Η Αρχαία Αθήνα εξασφάλιζε την ισότητα του λόγου, παρέχοντας το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας σε όσους είχαν πολιτικά δικαιώματα. Η επιθυμία των πολιτών δεν εναρμονιζόταν με τις ρητορικές ικανότητες, εξου και η αποκλειστική άσκηση του δικαιώματος από τους επιφανείς πολίτες. Η πλήρης ελευθερία του λόγου μεταφραζόταν ως κοινωνική αρετή, δηλαδή ειλικρίνεια και ως πολιτικό εργαλείο, δηλαδή σθεναρή έκφραση της γνώμης. Οι αποδοκιμασίες του ρήτορα προέρχονταν από πολιτικά ρεύματα διχογνωμίας, τα οποία εξέφραζαν τους κοινωνικούς συναισθηματισμούς. Κατά τον Αριστοφάνη, η στρατηγική των «δημοκολάκων» αποσκοπούσε στην απόκρυψη της πολιτειακής ακμής, αναδεικνύοντας τον ωφελιμισμό. Η επιτυχία της επιστημονικής υπόδειξης καθοριζόταν από το δίκαιον, το νόμιμον, το συμφέρον, το δυνατόν, το καλόν και το ευχάριστον.
Η συνέλευση ήταν αρμόδια για γενικά θέματα της πόλης, αλλά και για την κήρυξη του πολέμου, τις επιλογές στρατιωτικής στρατηγικής, και της εκλογής στρατηγών και άλλων ανώτερων αξιωματούχων. Η Εκκλησία συνερχόταν σε 4 τακτικές συνεδριάσεις στη διάρκεια κάθε πρυτανείας, άρα 40 φορές το χρόνο. Η πρώτη από τις 4 συνεδριάσεις κάθε πρυτανείας λεγόταν «κυρία Εκκλησία ». Ωστόσο, γίνονταν και έκτακτες συνεδριάσεις (σύγκλητοι). Οι εργασίες άρχιζαν νωρίς το πρωί και τελείωναν με τη δύση του ηλίου. Αρμόδιος ήταν ο επιστάτης των πρυτάνεων, ο πρόεδρος της συνεδρίασης. Τον βοηθούσαν ένας κήρυκας κι ο γραμματέας της Βουλής. Η ημερήσια διάταξη για την εκκλησία του δήμου γινόταν από την Βουλή. Οι ψηφοφορίες γίνονταν με ανάταση του χεριού. Δικαίωμα λόγου είχαν μόνο Αθηναίοι πολίτες.
Την αστυνόμευση της διαδικασίας την είχε μια ομάδα σκλάβων,οι γνωστοί Σκύθες, που κουβαλούσαν σχοινιά βυθισμένα σε κόκκινο χρώμα, και προχωρούσαν στην πόλη τις ημέρες που γινόταν συνέλευση. Οι σκύθες μάλιστα μαστίγωναν όσους πολίτες δεν είχαν πάει στη συνέλευση με τα σχοινιά. Με τα ενδύματα τους λερωμένα με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ήταν ντροπιασμένοι και δεν μπορούσαν νομικά να πραγματοποιήσουν καμία δουλειά έως ότου επισκέπτονταν τους χώρους συνεδρίασης της Εκκλησίας του Δήμου, στο λόφο της Πνύκας. Κοινώς ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή στις διαδικασίες της εκκλησίας του Δήμου. Σήμερα τόσο η έννοια του Δήμου όσο και της Εκκλησίας είνα διαφορετική, παρόλα αυτά εαν φανταστούμε ότι ο κάθε Δήμος θα μπορούσε, σε καμία περίπτωση δεν συζητιέται κάτι τέτοιο, δυνητικά να είναι και μια ξεχωριστή χώρα, και αν βάλουμε στο νου μας οτι εντέλει το έκαστο Δημοτικό Συμβούλιο εκλέγεται από τους ανθρώπους που ζουν σε έναν τόπο ή που επέλεξαν τα πολιτικά τους δικαιώματα να είναι σε αυτόν τον τόπο, τότε ο κάθε πολίτης έχει αξία.
Έχουμε λοιπόν όλοι μας αξία, και σίγουρα δεν μπορούμε να έχουμε τις ίδιες απόψεις, ωστόσο ένας διάλογος με τους πολίτες που εκλέγουν μια ηγεσία είναι υπεραπαραίτητος, αλλιώς χάνει την αξια του ο θεσμός. Όταν λοιπόν ένας πολίτης απευθύνεται στην δημοτική του αρχή και οι διάλογοι που ακολουθούν έχουν μια δόση τραγέλαφου, μια δόση αλλαζονείας και μια δόση τραγικότητας, προφανώς αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή ως προς την εγκυρότητα της αρχής. Όταν ο Δήμος γράφει στην κατακλείδα μιας ανακοίνωσης ότι «…..Για τους όψιμους, αυτόκλητους και κακόβουλους τάχα εκφραστές της κοινής γνώμης με αναρτήσεις τύπου καφενείου δεν έχουμε συνταγή…..», δηλαδή ότι όσοι κάνουν αντιπολίτευση είναι όψιμοι, αυτόκλητοι και κακόβουλοι αυτό δείχνει πολλά που θα προσπαθήσω να εξηγήσω στη συνέχεια και αυτή τη φορά όσο ψύχραιμ μπορώ.
Πρώτον, λοιπόν δείχνει ότι η διοικούσα αρχή του Δήμου δεν δέχεται την οποιαδήποτε αντιπολίτευση
Δεύτερον δείχνει ότι ότι η διοικούσα αρχή του Δήμου δεν δέχεται τον διάλογο, εδώ βέβαια θα πρέπει να κάνω μια ανάλυση ως προς τα καφενεία. Μπορεί η εκκλησία του Δήμου με την αρχαία έννοια σήμερα να μην υπάρχει, αλλά έιτε το θέλουμε έίτε όχι και ειδικά σε έναν τόπο σαν τον δικό μας, οι αναλύσεις, οι τσακωμοί και όλα όσα μπορεί να είχε εκείνη η εκκλήσία του Δήμου γίνονται στα καφενεία. Εκεί δίνονται οι σύγχρονες πολιτικές μάχες, εκεί κερδίζεται η εκτίμηση και οι ψήφοι. Εκεί άλλωστε κάνει και τις ανακοινώσεις της η διοικούσα αρχή όταν πρόκειται εξειδικευμένα για έναν τόπο. Έκανα κάποια ερωτήματα για το χωριό Περδίκι, που ήταν πάνω σε ανακοινώσεις που ήρθαν οι ίδιοι στο καφενείο του χωριού αυτού και τις είπαν.
Τρίτον, στη λέξη όψιμος στο Ελληνικό λεξικό υπάρχουν διάφορες σημασίες, μια από αυτές είναι και η έννοια του καθυστερημένου ενδιαφέροντος. Άρα θα επεξηγούσα ότι μάλλον έχετε αργήσει να ενδιαφερθείτε για το θέμα που γράφεται στην ανακοίνωσή σας.
Τέταρτον, η έννοια του αυτόκλητου στο Ελληνικό λεξικό έχει την σημασία αυτού που πηγαίνει κάπου χωρίς να τον έχουν καλέσει ή που δεν χρειάζεται να τον καλέσουν γιατί είναι αυτονόητη η παρουσία του. Μα προφανώς και είναι αυτονόητη η παρουσία κάθε πολίτη στα ζητήματα που αφορούν τον τόπο του. Και χειρωνακτικός αλλά και νοητικός θα συμπλήρωνα.
Πέμπτον, η έννοια του κακόβουλου στο Ελληνικό λεξικό έχει την σημασία αυτού που αποβλέπει στην ηθική ή υλική βλάβη κάποιου. Δηλαδή το να κάνει κάποιος μια ερώτηση ή μια κριτική ενέχει την έννοια τη βλάβης. Κακόβουλος είναι εκείνος που σύμφωνα με δική σας ανακοίνωση πριόνισε σωλήνα στο χωριό Φραντάτο, καταδικαστέο δεν συζητιέται αυτό,όμως αυτός που θα γράψει μια επιστολή ή ένα κείμενο ή θα πάει με έντονα παράπονα στον Δήμο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακόβουλος. Οι λέξεις σε δημόσια ανακοίνωση έχουν την σημασία τους.
Και τώρα αρχίζουν τα ερωτήματα:
Ερώτημα 1: Εφέτος είχαμε θέμα λειψυδρίας, δεν έχετε εσείς την ευθύνη για τα κακής κατασκευαστικής ποιότητας δίκτυα, ωστόσο σε εσάς έπεσε το βάρος να τα διορθώσετε. Βρήκατε τη λύση του βυτιοφόρου η οποία όμως αν και καλή είναι προσωρινη. Τι κάνετε λοιπόν για να διορθώσετε τα δίκτυα;
Ερώτημα 2: Αφαλάτωση από τη Θάλασσα ή από τη Γεώτρηση; Εαν η αφαλάτωση από τη Θάλασσα κάνει 75.000€ τότε πραγματικά το πρόβλημα της λειψυδρίας θα λυθεί γενικότερα σε όλο τον κόσμο. Με τις γνώσεις μου ως χημικός γωνρίζω ότι για ένα σύστημα αφαλάτωσης που να μπορεί να εξυπηρετήσει όλο το νησί χρειάζεται πάνω από 1.000.000€. Άρα η απάντηση πρέπει να έχει τουλάχιστον το σχέδιο. Αφαλάτωση για ποιούς και τι είδους;
Ερώτημα 3: Στο χωριό Νέγια (Κιόνιο) κατόπιν δικών σας υπολογισμών πάνω από 300 κυβικά νερό χάνονται στη Θάλασσα. Γνωρίζω και άλλα τέτοια μέρη επάνω στην Ικαρία, χωρίς να έχω ακριβώς τα στοιχεία, που πραγματικά δεν γνωρίζω με πόσα κυβικά νερό ποτίζουν τα ψάρια του Ικάριου Πέλαγους. Η ερώτηση λοιπόν που προκύπτει είναι, αφού υπάρχουν νερά τρεχούμενα στο Ικάριο Πέλαγος, τι χρειαζόμαστε, την αφαλάτωση ή αυτά τα νερά να μαζευτούν σε κάποιο μέρος (φράγμα ή φράγματα) και να δοθούν στους ανθρώπους του νησιού μας;
Ερώτημα 4: Υπάρχει σχέδιο μάστευσης του τρεχούμενου νερού ή περιμένουμε την βροχή, όπως οι δικοί σας δημοτικοί σύμβουλοι (όχι όλοι) έχουν πει.
Συμπεράσματα
Ο ρόλος της τοπικής δημοσιογραφίας είναι ακριβώς αυτός, έλεγχος, κριτική και ερωτήματα. Δεν λέμε ότι τον επιτελούμε εξαιρετικά, λέμε όμως ότι προσπαθούμε να τον επιτελέσουμε, σε αντίξοες συνθήκες, αφού δεν μπορούμε να επικοινωνήσουμε. Υπάρχει θέμα το οποίο βέβαια εσείς θα το πληρώσετε γιατί εσείς το 2023 θα ζητήσετε την ψήφο του πλήθους. Δεν θα πως εγώ σε κανέναν τι θα ψηφίσει και επειδή κάποιος στην κόντρα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αναφέρθηκε στην υπερκομματικότητά μου, μα προφανώς και δεν είμαι υπερκομματικός. Κύριε Καλαμπόγια εσείς εκλεγήκατε ως ανεξάρτητος δήμαρχος με συνθήματα του τύπου όλοι μαζί μπορούμε και τις γέφυρες που περπατάει ο καθένας από κάθε πλευρά και συναντιέται στη μέση. Έχετε δείξει δυο χρόνια ποιός είστε. Σε αυτό το κείμενο βέβαια θα αποφύγω χαρακτηρισμούς. Εδώ όμως προκύπτει ένα ερώτημα πολύ σοβαρό, είσαι πραγματικά ανεξάρτητος; Ας εξαιρέσουμε το γνωστό θέμα, δηλαδή ότι είσαι δηλωμένο μέλος της Νέας Δημοκρατίας, και ας πάμε σε όσα είπες την ημέρα που ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης (Μπορείτε να τα δείτε εδώ). Σε μια αποστροφή του λόγου είπες «…..έχετε δώσει δείγματα μιας ικανής και άξιας κυβέρνησης…..», ο καθένας μπορεί να κρίνει την συγκεκριμένη φράση.
Σε μια εποχή που κανένας δεν μπορεί να κρυφτεί και ειδικά σε μια μικρή κοινωνία, τα ερωτήματα είναι πολλά, οι απαντήσεις είναι πραγματικά μειονεκτικές. Εγώ να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για όσα μπορεί να έγραψα και να ήταν ακραία. Όλοι άλλωστε κάνουν λάθη. Δεν θα μπορούσα να τα αποφύγω, γιατί δεν είμαι θεός, ωστόσο με αυταπάρνηση εμμένω σε κάποιες θέσεις μου και κάποιες ερωτήσεις, οι οποίες πιστέψτε με, είναι προσωπικές. Ναι ανήκω στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το κόμμα που ανήκω έχει δικιά του νομαρχιακή επιτροπή, άξιους ανθρώπους, όπως πιστεύω και όλες οι κομματικές οργανώσεις, και ότι αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι θέμα του ιδίου κόμματος και μπορείτε να απαντήσετε στη νομαρχιακή, όπου δεν είμαι μέλος. Οι απαντήσεις λοιπόν εαν δοθούν ποτέ, δεν το πιστέυω, θα δοθούν σε εμένα, αναλαμβάνω την προσωπική ευθύνη για ότι γράφω. Ακόμα και αν έχουν γραφτεί χυδαιότητες, εγώ τις γράφω δικιά μου είναι η ευθύνη, όπως και ότι γράφετε εσείς αναλαμβάνετε εσείς την ευθύνη, είναι το μόνο κομμάτι ανεξαρτησίας σας που υποστηρίζω. Άρα θέλω κάποια στιγμή να αξιωθείτε και να μου απαντήσετε, προσωπικά. Να γνωρίζετε πάντως πως παρόλο το εμπάργκο, λόγω της ανάρμοστης, όπως θεωρώ εγώ τουλάχιστον, την απάντησή σας, εαν τυχόν απαντήσετε σε κάποιο από τα ερωτήματα που έχω θέσει, η απάντησή σας θα καταχωρηθεί στα Ικαριώτικα νέα, χωρίς σχόλια.
Βεβαιως και δεν είναι δίκαιο και σωστό να διαχωριζόμαστε, βεβαίως δεν είναι δίκαιο και σωστό να μην κάνουμε διάλογο. Ωστόσο σαν Στέφανος με όλα τα λάθη μου, θα εμμένω στην ενότητα και στη σύγκλιση, αλλά χωρίς παρωπίδες. Η απάντηση που έδωσε ο αγνωστος που μου απάντησε και προσωπικά, υπάρχει σε screenshot, είμαι σίγουρος πως έχετε κρατήσει και εσείς στα αρχεία σας την συμπεριφορά μου και όσα έγραψα. Δεν θα το πάμε όμως έτσι, δεν χρειάζεται άλλωστε. Αυτό που με πείραξε και για αυτό αντέδρασα ήταν η κατακλειδα της ανακοίνωσης, όχι η ανακοίνωση. Η ανακοίνωση θα περνούσε απαρατήρητη εαν δεν υπήρχε το συγκεκριμένο συμπέρασμα-κατακλείδα-επίλογος, όπως θέλετε βαπτίστε το. Είναι η τελυταία φορά που αναφέρομαι σε εσάς προσωπικά και στον δήμο σας, στο όραμα σας….
Θα κλείσω με κάτι πολύ σημαντικό για να απαντήσω σε κάποιους χρήστες στο facebook. Στη ζωή δεν μπορεί να υπάρχει άσπρο και μαύρο, ναι όταν τέθηκε το δίλημμα μεταξύ Καλαμπόγια και Λαρδά, διάλεξα τον Λαρδά για πολύ συγκεκριμένους λογους. Ελπίζω να μην μου καταλογίζεται έλλειψη ειλικρίνειας. Το θέμα είναι όμως ότι μπορούν να τεθούν και άλλα διλήμματα. Υπάρχει μια ομάδα νέων ανθρώπων και πολύ σοβαρών που μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον δήμο. Δε μπορεί η επιλογή μια ζωή να είναι μεταξύ ΚΚΕ και του αντιπάλου του. Το κομμουνιστικό κόμμα το σέβομαι, δεν θα μπορούσα άλλωστε να μην το κάνω από τη στιγμή που το πρόγονοι μου πολέμησαν στις τάξεις του και βασανίστηκαν για τις ιδέες και τα κοινά οράματα του κόμματος, ωστόσο θεωρώ ότι το ΚΚΕ σήμερα δεν μπορεί να με εκπροσωπήσει, έχει πολλά ελαττώματα με ποιο βασικό το όραμα. Δε μπορεί το όραμα σου να μην είναι η διακυβέρνηση, να μην έχεις κυβερνητικές θέσεις, θα μπορούσα να γράψω και άλλα, παρόλα αυτά το ζήτημα του κειμένου δεν είναι το ΚΚΕ, που έχει και άξιους ανθρώπους, που μπορούν να του δώσουν άλλη ρότα. Το ζήτημα είναι ο ανεξάρτητος δήμαρχος και όλα όσα γράφτηκαν πριν.
Το κείμενο αυτό είναι λίγο μακροσκελές, συγχωρέστε με, διότι νοιώθω ότι πρέπει να απολογηθώ για κάποια πράγματα.
Ελπίζω να μην κουραστήκατε κατά την ανάγνωση.
Σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά
