Γράφει ο Στέφανος Καραπέτης
Συναντήθηκε σήμερα ο Άντονι Μπλίνκε, ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, με τον πρόεδρος της παλαιστινιακής αρχής, Μαχμούτ Αμπάς. Ο Αμπάς διεμήνυσε στον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ ότι η Γάζα είναι κρίσιμης σημασίας για τις ελπίδες των Παλαιστινίων να αποκτήσουν κράτος και πως δεν θα πρέπει να αποκοπεί ως αποτέλεσμα του πολέμου του Ισραήλ με τη Χαμάς.
Ο Αμπάς επίσης έκανε έκκληση για “σύγκληση διεθνούς ειρηνευτικής διάσκεψης προκειμένου να τεθεί τέλος στην ισραηλινή κατοχή της γης του Κράτους της Παλαιστίνης, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του, που επιτυγχάνει την ειρήνη και την ασφάλεια για όλους”.
Ο Μπλίνκεν όμως είναι ένας “ευαίσθητος” άνθρωπος, αφού λίγο πριν συναντηθεί με τον Αμπάς δήλωσε ότι ο αριθμός των αμάχων νεκρών στη Γάζα είναι υπερβολικά υψηλός. Μάλιστα….
Μετά από περίπου 3 μήνες πολέμου και 23.357 νεκρούς και 59.410 τραυματίες Παλαιστινίους, όπως δηλώνεται από το υπουργείο υγείας της ΧΑΜΑΣ, με τα θύματα να είναι κυρίως άμαχοι. Άμαχοι που έχουν μείνει εγκλωβισμένοι στον θήλακα με πολύ περιορισμένη ανθρωπιστική βοήθεια, ξύπνησαν οι ευαισθησίες του υπουργού της χώρας που στηρίζει αυτή την σφαγή. Μια σφαγή που θα συνεχιστεί για καιρό. Ναι σίγουρα υπάρχουν νεκροί Ισραηλινοί από τον πόλεμο, και βέβαια καταδικάζουμε την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, αλλά αν συγκρίνεις τους νεκρό άμαχο πληθυσμό του Ισραήλ με τον άμαχο πληθυσμό της Λωρίδας της Γάζας, ο αριθμός είναι πολύ μεγάλος.
Το μόνο βέβαια θετικό, ύστερα από αρκετά χρόνια, είναι ότι όλες οι πλευρές μιλάνε για λύση δυο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή, αλλά το θέμα είναι πως η ανθρωπιστική κρίση, η συνέχιση των βομβαρδισμών και η ουσιαστική ισοπέδωση του θήλακα, προκειμένου να βρεθούν οι τρομοκράτες της «ΧΑΜΑΣ», είναι ντροπή για την ανθρώπινη ιστορία. Η Παλαιστίνη εδώ και 70 χρόνια είναι ένα μέρος με θήλακες και με φύλακες. Η Παλαιστίνη επί της ουσίας είναι ένα μη αναγνωρισμένο κράτος χωρίς σύνορα, παρόλο που το σχετικό ψήφισμα του ΟΗΕ έθετε σύνορα. Οι Παλαιστίνιοι εδώ και 70 χρόνια ζητάνε να εφαρμοστεί το ψήφισμα, οι Ισραηλινοί εδώ και 70 χρόνια λένε όχι. Ζουν συσσωρευμένοι σε μια περιοχή όπως ένα μικρό νησί της χώρας μας, 2.000.000 άνθρωποι, που συνεχώς απόμακρύνονται από τις οικίες τους, συνεχώς νοιώθουν την ταπείνωση από αυτούς τους ανθρώπους που κυνηγήθηκαν και ταπεινώθηκαν από τους ΝΑΖΙ στον β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Οι απόγονοι των ανθρώπων που μαρτύρησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τους Χίτλερ, έχουν γίνει επί μακρόν μάλιστα και οι ίδιοι Χίτλερ. Θεωρούν την ΧΑΜΑΣ τρομοκρατική οργάνωση, και γω λέω πως όχι δεν είναι. Δεν είναι γιατί για τον ίδιο λόγο θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι αντιστασιακές οργανώσεις που δράσαν στην Ελλάδα επί κατοχής, έναντι του Ναζιστικού εχθρού, ήταν και αυτές τρομοκρατικές. Δηλαδή να πούμε ότι ο ΕΔΕΣ, Ο ΕΛΑΣ, ο ΕΑΜ και οι άλλες μικρές οργανώσεις ότι ανήκουν στις τρομοκρατικές; Όχι αυτό ο καπιταλισμός δεν το έχει καταφέρει ακόμα. Δεν έχει καταφέρει ο Καπιταλισμός να πείσει ότι οι ΝΑΖΙ έκαψαν χωριά στην Ελλάδα στα πλαίσια της αυτοάμυνας έναντι των τρομοκρατών.
Οι Παλαιστίνιοι με τα πολλά βέβαια λάθη που έκαναν στην πορεία των χρόνων, ζητούν ένα απλό πράγμα, ζητούν το δικαίωμα να έχουν πατρίδα. Είναι ένας αρχαίος λαός (Φιλισταίοι), ζουν στην περιοχή εδώ και αιώνες και ζητούν το απλό τους δικαίωμα. Ζητούν την ελευθερία τους, ζητούν να ζήσουν όως ζούμε και εμείς, ζητούν να ζήσουν σε ένα κομμάτι γης, ζητούν από τους Σιωνιστές να τους σεβαστούν και εντέλει αυτό που εισπράτουν είναι τις ευαισθησίες της διεθνούς κοινότητας, τις ευαισθησίες των Αμερικανοϊμπεριαλιστών και των Ευρωπαίων σκύλων τους.
Δεν έχει όμως σημασία τις λες αλλά έχει σημασία τι κάνεις, και προς το παρόν οι άνθρωποι που εξοπλίσαν την μικρή αυτή χώρα που ονομάζεται Ισραήλ, το παίζουν ευαίσθητοι. Αν οι ΗΠΑ δεν μπορούν να σταματήσουν τον Νεντανιάχου, τότε ποιος θα το κάνει; Ο Χανίγια, αρχηγός της ΧΑΜΑΣ, πριν λίγες ημέρες ζήτησε από τον Μπλίνκεν να δράσει ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος. Ο Χανίγια βέβαια δεν είναι αναγνωρισμένος ηγέτης από τις ΗΠΑ. Ούτε και ο Βελουχιώτης ήταν αναγνωρισμένος ηγέτης, αλλά όταν τον χρειάστηκαν στον Γοργοπόταμο, ήταν εκεί.
Η ΧΑΜΑΣ έχει κάνει πολλές φορές εκκλήσεις στο παρελθόν για ειρήνη. Η ΧΑΜΑΣ έχει ζητήσει πολλές φορές να συνομιλήσει με τις ΗΠΑ. Αυτό δεν το έκανε μόνο τώρα που υπάρχει πόλεμος, αλλά το έκανε και πολύ πριν. Έκανε λάθη, έκανε εγκλήματα, έκανε πολλές λανθασμένες επιλογές, αλλά πάντα ζήταγε το πολύ απλό, να συνομιλήσει με τον αντίπαλό της. Η ΧΑΜΑΣ δεν έχει αποβάλλει την ιδέα του να φύγει πλήρως από την περιοχή το Ισραήλ, αλλά είναι έτοιμη να συνομιλήσει.
Όσο για τις διαπιστώσεις του ΟΗΕ περί της ανθρωπιστικής κρίσης στην ΓΑΖΑ. Μπορεί να είναι σωστές, αλλά σοβαρές πράξεις για την ειρήνη δεν έχουμε δει ακόμα. Στέκεται ως παρατηρητής και αναμένει το θαύμα. Ο ΟΗΕ δυστυχώς κατέληξε σε χειρότερη κατάσταση από την κοινωνία των Εθνών, τον πρόγονο της πριν τον β’παγκόσμιο πόλεμο. Άφησε την Ακροδεξιά του Χίτλερ να αλωνίσει την Γερμανία πριν τον πόλεμο, αφήνει την σύγχρονη ακροδεξιά να αλωνίζει και ο ΟΗΕ. Η ΕΕ κατακλύζεται από την άνοδο αυτών. Η ΕΕ θα αποκτήσει σύντομα ισχυρότατη ακροδεξιά και στην Γερμανία, εκεί που πλέον η κατάσταση είναι όπως ήταν πριν τον β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Μπορεί αυτό που βλέπουμε να μην είναι παγκόσμιος πόλεμος, αλλά το ερώτημα είναι μήπως εντέλει είναι; Όταν 50 χώρες έχουν συνταχθεί στον πόλεμο κατά της Ρωσίας, όταν 50 χώρες στηρίζουν τους Σιωνιστές; Αυτό πως ονομάζεται; Στον Β’ππ συμμετείχαν λιγότερες χώρες από αυτές που συμμετέχουν σήμερα στους πολέμους, έστω και μέσω αντιπροσώπων. Μπορεί ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος να μην γίνει με πυρηνικά όπως εύστοχα είχε προβλέψει ο Αϊνστάιν, όπου είπε ότι δεν ξέρει με τι όπλα θα γινόταν αυτός ο πόλεμος, αλλά ο 4ος ΠΠ θα γινόταν με πέτρες και ξύλα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνει ή για την ακρίβεια δεν έχει ξεκινήσει ήδη.
Όλες οι χώρες με διαφορετικό ρυθμό ζουν τις επιπτώσεις της ακρίβειας που έχει προκύψει από την ενεργειακή κρίση που επέβαλλαν οι ΗΠΑ. Σε όλες τις χώρες η ακροδεξιά αυξάνει επικίνδυνα τις δυνάμεις της, σε όλες τις χώρες αναπτύσσονται σοβαρά κινήματα τα οποία θα κάνουν το κίνημα των “αγανακτισμένων” να μοιάζει ως μια σταγόνα στον ωκεανό. Οι ηγεσίες κάθονται άπραγες, οι ηγεσίες τυρβάζουν περί την πλήρη καταστροφή τους. Οι ηγεσίες βέβαια υπηρετούν τους καπιταλιστές, και οι καπιταλιστές είναι άμεμπτοι ως προς τις λύσεις που θέλουν. Όλα θυσιάζονται πλέον στον βωμό του χρήματος, και όλα βέβαια αλλάζουν, και δυστυχώς όχι προς την “σωστή πλευρά της ιστορίας”, όπως θα έλεγε και ο πρωθυπουργός μας…..
Και για να μην ξεχνιόμαστε, στην χώρα μας έχουμε 3,5 ακροδεξιά κόμματα. Το 0,5 ανήκει στην ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας.
