Γράφει ο Στέφανος Καραπέτης
Αυτές τις μέρες διεξάγεται στο Βερολίνο το final four της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής διοργάνωσης του Μπάσκετ. Οι ομάδες που συμμετέχουν είναι ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός, η Ρεάλ Μαδρίτης και η Φενερμπαχτσέ. Κατά εμένα χωρίς να έχω ψάξει όλα τα στοιχεία βέβαια, είναι ένα από τα πιο επεισοδιακά final-four που έχουν γίνει ποτέ.
Η λέξη επεισοδιακό βέβαια δεν αφορά ούτε τις ομάδες ούτε τους παίκτες, που κάνουν την προσπάθεια τους για την κατάκτηση του τροπαίου και της δόξας, αλλά τους οπαδούς. Και βέβαια για να το διευκρινίσουμε, όχι μόνο τους Έλληνες οπαδούς. Πριν την έναρξη της διοργάνωσης, Τούρκοι οπαδοί επιτέθηκαν στον συμπατριώτη τους προπονητή του Παναθηναϊκού. Ο Αταμάν βέβαια ζήτησε την προστασία της Γερμανικής αστυνομίας, αλλά η Φενέρ σαν σωματείο δε ζήτησε συγνώμη από τον προπονητή του ΠΑΟ, αλλά έβαλε λάδι στην φωτιά μιας αντιπαράθεσης βέβαια που είχε σίγουρα εθνικιστικό χαρακτήρα. Είναι όμως δικαίωμα του καθενός να εργάζεται όπου θέλει και σε όποια χώρα θέλει. Όπως ο Σλούκας για παράδειγμα, που τώρα είναι στον ΠΑΟ, ήταν παίκτης της Φενέρ τα έτη 2015-2020, όπου η Φενέρ κατέκτησε την μια και μοναδική Ευρωλίγκα της, το 2017, παίζοντας έναντι του Ολυμπιακού, έτσι και ο Αταμάν έχει δικαίωμα να είναι προπονητής μιας Ελληνικής ομάδας, που αυτή την στιγμή είναι στον τελικό.
Και όσο αφορά τις εμπρηστικές δηλώσεις της Φενέρ, ανέφερε ένας εκ των διοικούντων της ότι ο Αταμάν έβρισε πρώτα τους οπαδούς της Φενέρ. Λέγοντας ότι «Φαίνεται ξεκάθαρα από τα βίντεο ότι οι οπαδοί της Φενέρμπαχτσε δεν έβριζαν και εκείνος που βρίζει φαίνεται ξεκάθαρα (σ.σ. ο Αταμάν). Δυστυχώς, οι ύβρεις του συγκεκριμένου ατόμου ακούγονται δυνατά. Θα λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα γι’ αυτό».
Αλλά ας φύγουμε από το ζήτημα που αφορά τον προπονητή που έχει εργαστεί στην Γαλατασαράι και στην Εφές Πίλσεν, αντίπαλα δέη της Φενέρ, και να πάμε στους Έλληνες οπαδούς. Προφανώς δεν πήγαν όλοι στο Βερολίνο με σκοπό να προκαλέσουν επεισόδια, αλλά μάθαμε από τα Γερμανικά ΜΜΕ ότι έγιναν άγριες συμπλοκές σε χώρο έξω από το γήπεδο μεταξύ των οπαδών του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ. Στη σύγκρουση συμμετείχαν περίπου 60 οπαδοί των δυο ομάδων και χρησιμοποιήθηκαν ρόπαλα του μπείζμπολ και γκλομπ. Τα επεισόδια φαίνεται πως ξεκίνησαν όταν οπαδοί του Ολυμπιακού συνάντησαν τους οπαδούς του ΠΑΟ σε σημείο όπου είχαν συγκεντρωθεί οι τελευταίοι για να παρακολουθήσουν τον τελικό κυπέλλου της ομάδας τους έναντι του Άρη. Συνολικά τραυματίστηκαν 12 άτομα, ενώ υπάρχει και άτομο που δίνει μάχη για την ζωή του και δυο πολύ σοβαρά τραυματισμένοι. Για τα επεισόδια συνελήφθησαν 89 άτομα.
Το επίσης όμως πιο τραγικό είναι ότι φτάσαμε να δούμε μέσα στο γήπεδο και δίπλα στους πάγκους των ομάδων, σκυλιά. Ναι καλά ακούσατε σκυλία μπήκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και την ώρα των μεταδόσεων των παιχνιδιών, ακούγονταν και αποσπούσαν την προσοχή των προπονητών των ομάδων, που έκαναν και σχετικές παρατηρήσεις, με την Γερμανική όμως αστυνομία να μην δίνει καμία σημασία. Δεν θα πω βέβαια ότι αυτά επηρρεάσαν τους αγώνες, αλλά είναι κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο. Τα σκυλιά μπήκαν την ώρα που έπαιζε ο Ολυμπιακός με την Ρεαλ, διότι στον αγώνα ΠΑΟ-Φενέρ, σημειώθηκαν επεισόδια στην επαύριο της προκλητικής στάσης των Τούρκων.
Και βέβαια επειδή πάντα διαμαρτυρόμαστε για την Ελληνική αστυνομία, οι 89 προσαχθέντες για τα επεισόδια που περιγράψαμε πιο πάνω αφέθησαν ελεύθεροι, χωρίς καμία προσαγωγή να εξελιχθεί σε σύλληψη. Ο οπαδός που ήταν ή είναι σε κρίσιμη κατάσταση, υπάρχει ασάφεια ως προς αυτό, εντωμεταξύ, δεν είναι Έλληνας, παρόλο που συμπλακήκαν Έλληνες οπαδοί μεταξύ τους. Είναι Σερβικής καταγωγής, και βέβαια αυτό παραπέμπει στις καλές σχέσεις που έχουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού με τους οπαδούς του Ερυθρού Αστέρα.
Οπαδοί συγκρούονται στην γιορτή του Ευρωπαϊκού Μπάσκετ, που κόσμησαν με την παρουσία τους μεγάλες μορφές του αθλήματος, όπως ο Σκότι Πίπεν, και ο Γιάννης Αντετοκούμπο, που ήρθε στο Βερολίνο για να παρακολουθήσει την προσπάθεια του αδερφού του Κώστα, που αγωνίζεται στον Παναθηναϊκό. Ο Γιάννης βέβαια όταν τον ρώτησαν αν θέλει να έρθει σε μια Ελληνική ομάδα για να αγωνιστεί, είπε ότι όταν ήταν στον Φιλαθλητικό, καμία από τις δύο δεν τον ήθελε, έτσι ούτε και ο ίδιος θα θελήσει να κλείσει την καριέρα του στην Ελλάδα με τον Ολυμπιακό ή τον ΠΑΟ. Η μόνη ομάδα είπε που θα μπορούσε να γυρίσει είναι η ομάδα που ξεκίνησε, ο Φιλαθλητικός. Και βέβαια αστειευόμενος είπε ότι μόνο να αγοράσει μπορεί τις Ελληνικές ομάδες, αν του τις παραχωρήσουν οι πρόεδροι. Θα έχει ενδιαφέρον πάντως αν ο Γιάννης κάποτε επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά αυτό αφορά μια ιστορία που είναι εκπληκτική από μόνη της. Πως ένας παίκτης από μια μικρή ομάδα στην Ελλάδα, όπου αγωνιζόταν στην Β’κατηγορία, βρέθηκε στον μαγικό κόσμο του NBA, και τον κατέκτησε.
Αν μείνει πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, που είναι εν εξελίξει με τον Ολυμπιακό να παίζει στον μικρό τελικό στις 18:00 έναντι της Φενέρ και τον ΠΑΟ στις 21:00 έναντι της Ρεάλ, είναι τα επεισόδια που φέρνουν ξανά το ζήτημα της οπαδικής βίας στο προσκήνιο. Μια οπαδική βία που έχει κοστίσει ζωές στην χώρα μας, και όχι μόνο. Ο αθλητισμός δίνει χαρές και λύπες αλλά η βία κατά τη γνώμη μου, οποιοδήποτε χαρακτήρα και να έχει, είναι θέμα παιδείας. Πρέπει να μάθουμε στην νεολαία ότι ναι μπορείς να στηρίζεις μια ομάδα, αλλά αυτό να γίνεται στα πλαίσια της προσωπικής σου διασκέδασης και ιδέας, αν δεχτούμε πως η ιστορία κάθε ομάδας δίνει και μια ιδεολογική προσέγγιση στους οπαδούς της, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να στερείς ζωές από ανθρώπους που έχουν μια άλλη αντίληψη. Αν η κυβέρνηση θέλει να αντιμετωπίσει την βία, έχω την άποψη πως δεν πρέπει να τιμωρεί τις ομάδες με αποκλεισμούς και κεκλεισμένων των θυρών, όπως είδαμε τη χρονιά αυτή, αλλά προωθώντας την ιδέα των μεικτών κερκίδων, με οπαδούς που βέβαια δεν θα έχουν σκοπό να προκαλέσουν βία, αλλά να διδάξουν την συνύπαρξη. Υπάρχουν τέτοιοι οπαδοί και είναι πολλοί. Είναι αυτοί που μπορούν να διώξουν από τα γήπεδα τα καπνογόνα, τους οπαδικούς στρατούς και να φέρουν στα γήπεδα τις οικογένειες.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο το κατά πόσο μπορεί να το θέλει αυτό μια κυβέρνηση, αλλά κατά πόσο μπορεί να το θέλουν οι διοικήσεις των ομάδων, που ως γνωστόν, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πληρώνουν του οπαδούς αυτούς έμμεσα, δίνοντάς τους εισιτήρια δωρεάν. Ακούσαμε στην υπόθεση του Ρέντη πως λειτουργούν οι οργανωμένοι, και το πως προκαλέσαν τον θάνατο του αστυνομικού Γιώργου Λυγγερίδη. Όσα ακούστηκαν ανεξαρτήτως αν ισχύουν ή όχι, θα αποδειχθούν στα δικαστήρια, μόνο εντύπωση δεν μας προκάλεσαν. Επίσης εντύπωση δεν μας προκάλεσε ότι οι οπαδοί που συνελήφθησαν είχαν απασχολήσει τις αρχές και κατά το παρελθόν. Οι άγνωστοι με τις κουκούλες που προκαλούν προβλήματα τόσο στις πορείες των φοιτητών και των εργαζομένων, όσο και στα γήπεδα, δεν είναι άγνωστοι, έχουν ονοματεπώνυμο και πρόσωπο βέβαια. Αν θέλει το ελληνικό κράτος μπορεί να τους εντοπίσει οποιαδήποτε στιγμή. Θέλει όμως; Την απάντηση στο ερώτημα την αφήνω σε εσάς.
