Γράφει ο Γιώργος Παγούδης για την Εφημερίδα των Συντακτών
Η Μίσα έχασε το μωρό που περίμενε με αγωνία λόγω της αδυναμίας της ελληνικής πολιτείας να της προσφέρει μια στέγη –έστω προσωρινή– στην Αθήνα όπου σε εξειδικευμένα νοσοκομεία οι πιθανότητες επιβίωσης του κυοφορούμενου βρέφους είναι πολλαπλάσιες από αυτές που υπάρχουν σε ένα μικρό δευτεροβάθμιο νοσοκομείο της νησιωτικής Ελλάδας με τα ελάχιστα μέσα και τις σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό.
Η 23χρονη Μίσα από το Κονγκό είναι μία πρόσφυγας εγκλωβισμένη στη Σάμο, που μόλις προχθές απέβαλε, αφού, παρότι είχε άρση γεωγραφικού περιορισμού και την απαραίτητη ιατρική γνωμάτευση από το Νοσοκομείο Σάμου, στάθηκε αδύνατον να βρεθεί μια στέγη στην Αθήνα που θα την φιλοξενούσε για όσο καιρό θα έπρεπε να λαμβάνει ειδική θεραπεία προκειμένου η εγκυμοσύνη της να εξελιχθεί ομαλά και να ολοκληρωθεί με τη γέννα ενός υγιούς μωρού.
Η περίπτωσή της απασχολούσε το ιατρικό προσωπικό στο Νοσοκομείο Σάμου εδώ και καιρό αφού η γενικότερη κατάσταση της υγείας της έκρυβε κινδύνους για την ίδια και το έμβρυο. Ετσι εδώ και ένα περίπου έναν μήνα ο γιατρός που την παρακολουθούσε, εξέδωσε σχετική γνωμάτευση, σύμφωνα με την οποία απαιτούνταν η άμεση άρση του γεωγραφικού περιορισμού προκειμένου να μεταβεί στην Αθήνα ώστε να έχει την κατάλληλη ιατρική φροντίδα από εξειδικευμένο νοσοκομείο.
Πράγματι, σχεδόν παράλληλα ο διοικητής του ΚΥΤ της Σάμου προχώρησε άμεσα στην έκδοση της σχετικής απόφασης και έτσι η Μίσα, έχοντας όλες τις προϋποθέσεις, δικαιούνταν να φύγει από το νησί. Το πρόβλημα βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στο προορισμό και ειδικότερα στο τεράστιο έλλειμμα κενών θέσεων στις ανοιχτές δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας τις οποίες το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου αρνείται να καλύψει με τη δημιουργία νέων εις βάρος τελικά των προσφύγων αλλά και των νησιών που σηκώνουν δυσανάλογο φορτίο από αυτό που έχουν αναλάβει, μετά την κοινή δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας τον Μάρτιο του 2016.
Παρά τις όποιες προσπάθειες έγιναν, εκ του αποτελέσματος η Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής της Σάμου απέτυχε να εντοπίσει μια θέση σε δομή της Αττικής, ενώ εξίσου αποτυχημένη ήταν και η όποια προσπάθεια έγινε (αν έγινε τελικά) από την Υπατη Αρμοστεία, ώστε να εξασφαλιστεί η ενοικίαση ενός διαμερίσματος ή ενός δωματίου σε ξενοδοχείο της Αθήνας.
Αποτέλεσμα, το μωρό της Μίσα να μη δει ποτέ το φως της ημέρας και η Μίσα να μην ακούσει ποτέ το κλάμα του μωρού της, γιατί, απλά, «η κυβέρνηση δεν θέλει να γεμίσει την Ελλάδα δομές», όπως επανειλημμένα έχει τονίσει ο κ. Μηταράκης.
